آیات و روایات بسیار زیادی وجود دارد که در ضمن تشبیهات زیبا از دوستی با بدان مذمت و نهی کرده‌اند. امام جواد (علیه‌السلام) درباره دوست بد می‌فرمایند: إِیَّاکَ وَ مُصَاحَبَةَ الشَّرِیرِ فَإِنَّهُ کَالسَّیْفِ یَحْسُنُ مَنْظَرُهُ وَ یَقْبُحُ أَثَرُهُ (1): از هم‌نشینی با شرور بپرهیز، چراکه او مثل شمشیر است که ظاهرش زیبا، ‌ولی اثرش زشت است. دقت داشته باشید که حضرت فرمودند مصاحبت و هم‌نشینی نکنید وهم نشینی اعم است از دوست بودن است، چون ممکن است باکسی هم‌نشین باشی ولی با وی دوست نباشی به‌عبارت‌دیگر حضرت می‌فرمایند اصلاً با اشرار و بدان هم‌نشینی نکنید چه برسد به اینکه با آن‌ها دوست باشید. شاعران فارسی‌زبان هم با اشعار زیبا هم‌نشینی با دوستان بد را مذمّت کرده‌اند، مثلاً شاعری رفیق بد را به مار خوش‌خط‌وخالی تشبیه کرده است که زهرى کشنده دارد: تا توانى مى‏ گریز از یار بد                یار بد بدتر بود از مار بدمار بد تنها تو را بر جان زند              یار بد بر جان و بر ایمان زند پی‌نوشت:1) بحارالانوار، جلد 75، صفحه 364