فراگیری کلمه «بسم اللَّه الرحمن الرحیم» توسّط فرزند

والدینی که فرزند آنها کلمه «بسم اللَّه الرحمن الرحیم» را فرا می گیرد

1- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: هنگامی که آموزگار به کودکی «بسم اللَّه الرحمن الرحیم» را می آموزد.

و آن کودک کلمه «بسم اللَّه الرحمن الرحیم» را فرا می گیرد و بر زبان جاری می کند در این هنگام خدای متعال برای آن کودک و برای والدین او. و برای آن آموزگار دوری و برائت از آتش جهنّم را می نویسد[1].

2- روزی حضرت عیسی علیه السلام از کنار قبری می گذشت و مشاهده نمود ملائکه عذاب. مُرده ای را که در داخل آن قبر قرار داشت مورد عذاب قرار می دهند.

حضرت عیسی علیه السلام از آن قبر گذشت و به طرف کاری که داشت رفت.

آن حضرت پس از انجام کارهای خود. دوباره گذارش به آن قبر افتاد.

امّا مشاهده کرد که ملائکه رحمت- در حالی که طبقهایی از نور در دستشان بود- کنار آن قبر ایستاده اند.

حضرت عیسی علیه السلام از این امر متعجّب شد.

و بعد از بجای آوردن نماز. بدرگاه خداوند دعا نموده و سبب این امر را از خدای عزّ وجلّ سؤال کرد؟

خدای متعال در پاسخ به او وحی فرمود:

- ای عیسی- این شخص مُرده. بنده ای گناهکار بود. که مستحقّ عذاب بود.

امّا او در هنگام مرگ. همسری داشت که او باردار بود.

و آن زن بعد از مرگ آن مرد. فرزندش را به دنیا آورده و او را تربیت نمود.

و هنگامی که آن فرزند بزرگ شد. او را به مکتب خانه فرستاد.

و معلّم- در مکتبخانه- به او کلمه بسم اللَّه الرحمن الرحیم را آموخت.

و او این کلمه را بر زبان جاری ساخت.

به همین دلیل من حیا کردم از اینکه پدری را در درون زمین عذاب نمایم. در حالی که فرزندش- بر روی زمین- اسم مرا بر زبان جاری می کند[2].

حفظ حرمت «بسم اللَّه الرحمن الرحیم» توسّط فرزند

والدینی که فرزند آنها حرمت «بسم اللَّه الرحمن الرحیم» را حفظ می کند

3- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به این مضمون فرمود:

شخصی که نوشته «بسم اللَّه الرحمن الرحیم» را که روی زمین افتاده باشد- بخاطر حفظ حرمت خدای عزّ وجلّ و نام او- بردارد. و از پایمال شدن آن جلوگیری نماید.

چنین شخصی- نزد خدای متعال- در زمره صدّیقین خواهد بود.

و این کار او. باعث تخفیف عذاب از والدینش می گردد.

اگر چه آنها مشرک باشند[3].

حفظ حرمت اسماء اللَّه تعالی توسّط فرزند

والدینی که فرزند آنها حرمت اسماء اللَّه تعالی را حفظ می کند

4- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به این مضمون فرمود:

شخصی که کاغذی را که بر روی زمین افتاده. و نام خدای عزّ وجلّ در آن نوشته شده است را- بخاطر حفظ حرمت نام خدا- بردارد.

و از پایمال شدن آن جلوگیری نماید.

چنین شخصی- در نزد خدای متعال- در زمره صدّیقین خواهد بود.

و این کار او. باعث تخفیف عذاب از والدینش می گردد- اگر چه آنها مشرک باشند-[4].

5- و در حدیثی دیگر چنین آمده است: خدای متعال نام چنین شخصی را در اعلی علّیین بالا می برد.

و این کار او. باعث تخفیف عذاب والدینش می گردد. اگر چه آنها کافر باشند[5].

بوسیدن فرزند

والدینی که فرزند خود را می بوسند

6- حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: بوسیدن فرزند موجب رحمت می گردد[6].

7- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: فرزندان خود را ببوسید.

زیرا- برای هر بوسه- مقام و منزلتی- در بهشت- به شما عطا خواهد شد[7].

8- امام صادق علیه السلام فرمود: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که فرزندش را ببوسد.

خدای متعال برای او حسنه می نویسد[8].

9- حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: شخصی که فرزند خود را ببوسد این کار.

برای او موجب حسنه می گردد[9].

10- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: فرزندان خود را زیاد ببوسید. زیرا برای هر بوسه. درجه و منزلتی را در بهشت خواهید داشت [10].

تربیت فرزند

والدینی که فرزند خود را بخوبی تربیت می کنند

11- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: فرزندان خود را گرامی بدارید و آنها را به خوبی تربیت کنید.

این کار برای شما موجب آمرزش می گردد[11].

12- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: هنگامی که شخصی از شما فرزندش را تربیت می کند.

این کار برای او بهتر از آن است که نصف صاع [از طعامی ] را صدقه بدهد[12].

13- امام صادق علیه السلام فرمود: شخص مؤمن بخاطر اینکه به خانواده اش دانش و ادب نیک را می آموزد آنها را وارد بهشت می نماید[13].

14- امام سجّاد علیه السلام در حدیث شریفی که بنام رساله حقوق نامیده شده است چنین فرمود: . . . حقّ فرزندت آن است که بدانی او از تو می باشد. و کارهای او در دنیا- چه بد باشند و چه خوب- به تو نسبت داده خواهد شد. آن کارها. و باید بدانی که تو در قبال فرزند خود مسؤول هستی. و لازم است که او را بخوبی تربیت نمایی و به خداشناسی راهنمایی کنی. و راه اطاعت از خدای متعال را برای او هموار سازی. و بدانکه رفتار نیک تو با فرزندت. موجب اجر و ثواب خواهد بود،و رفتار بد تو- با او- مجازات و عقوبت را در پی خواهد داشت [14].

15- امام کاظم علیه السلام در ضمن حدیثی فرمود: هشت خصلت است که هر شخص دارای آنها باشد. خدای متعال او را وارد بهشت خواهد نمود. و رحمتش را بر او خواهد گستراند. از جمله آن خصلتها: خوب تربیت نمودن فرزند است [15].

حج بجا آوردن از طرف فرزند

والدینی که از طرف فرزندشان حج بجا می آورند

16- شخصی بنام حارث بن مغیره بر امام صادق علیه السلام وارد شده و به ایشان عرض کرد: دختر نوجوانی دارم که ارزش او برای من از هر چیزی بیشتر است.

آیا می توانم برای او حج بجای آورم؟

امام صادق علیه السلام فرمود: اگر تو چنین کنی برای او- و برای تو نیز- اجر و ثواب خواهد بود[16].

خوشحال نمودن فرزند

والدینی که فرزند خود را خوشحال می نمایند

17- پیامبر اکرم علیه السلام فرمود: شخصی که فرزند خود را خوشحال نماید. خدای متعال- در روز قیامت- او را خوشحال خواهد ساخت [17].

والدینی که دختر خود را خوشحال می نمایند

18- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که دختر خود را خوشحال نماید. مانند آن است که فرزندی از فرزندان حضرت اسماعیل را از بردگی آزاد ساخته است [18].

19- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که زنی از محارم خود را خوشحال سازد خدای متعال او را در روز قیامت خوشحال خواهد نمود[19].

والدینی که پسر خود را خوشحال می نمایند

20- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که فرزند پسر خود را خوشحال نماید. مانند آن است که از خوف خدا گریه کرده است.

و شخصی که از خوف خدا گریه کند وارد بهشت و جنّات نعیم خواهد شد[20].

دختر داشتن

آثار و برکات و ثمرات دنیوی دختر داشتن

برکت

21- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: دختران مایه برکت هستند[21].

22- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که دارای یک فرزند دختر باشد خدای متعال کمک کار و معین او بوده و برکت و مغفرتش را شامل او خواهد ساخت [22].

23- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: در هر روز دوازده برکت و رحمت الهی بر خانه ای که در آن دختران زندگی می کنند نازل می گردد.

و آن منزل. مورد زیارت و دیدار ملائکه قرار می گیرد.

و آن ملائکه برای پدر آن دختران- در هر روز و شب- ثواب عبادت یک سال را در نامه عمل او می نویسند[23].

باقیات صالحات

24- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در باره دختران فرمود: آنها باقیات صالحات بشمار می آیند[24].

بشارت

25- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در باره دختران فرمود: آنها مایه بشارت هستند[25].

برتر بودن از هزار حج و هزار جهاد و هزار قربانی و هزار ضیافت

26- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که دارای یک فرزند دختر باشد.

این دختر برای او بهتر است از هزار حج. و بهتر است از هزار جهاد در راه خدا.

و بهتر است از قربانی هزار شتر. و بهتر است از هزار مهمانی دادن [26].

برداشته شدن مسئولیت جهاد و تکالیف سخت از دوش پدری که دارای سه دختر می باشد

27- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که دارای سه دختر باشد. مسؤولیت جهاد و تکالیف سنگین و شاق از دوش او برداشته می شود[27].

بهترین فرزندان

28- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: بهترین فرزندان شما دختران هستند[28].

پرستاری

29- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: دختران. فرزندان خوب و نیکویی هستند.

زیرا آنها مایه خوشی و انس هستند و از شما پرستاری می کنند[29].

دیدار ملائکه- نزول ملائکه

30- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: در هر روز دوازده برکت و رحمت الهی بر خانه ای که در آن دختران زندگی می کنند نازل می گردد. و آن منزل مورد زیارت و دیدار ملائکه قرار می گیرد. و آن ملائکه برای پدر آن دختران- در هر روز و شب- ثواب عبادت یک سال را در نامه عمل او می نویسند[30].

31- امام صادق علیه السلام فرمود: هنگامی که شخصی دارای فرزند دختر می گردد خدای عزّ وجلّ فرشته ای را به سوی آن دختر نازل می فرماید و آن فرشته بال خود را بر سر و سینه آن دختر می کشد و می گوید: این مخلوق ظریف و نازک است.

و شخصی که برای او انفاق کند خدای متعال- تا روز قیامت- کمک حال او خواهد بود[31].

رأفت الهی

32- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: بدرستیکه رأفت و مهربانی خدای عزّ وجلّ نسبت به دختران بیشتر از پسران می باشد[32].

رحمت الهی

33- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: مردی که دارای فرزند دختر می باشد مورد رحمت الهی قرار دارد[33].

34- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: در هر روز دوازده برکت و رحمت الهی بر خانه ای که در آن دختران زندگی می کنند نازل می گردد. و آن منزل مورد زیارت و دیدار ملائکه قرار می گیرد.

و آن ملائکه برای پدر آن دختران- در هر روز و شب- ثواب عبادت یک سال را در نامه عمل او می نویسند[34].

کمک الهی

35- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که دارای یک فرزند دختر باشد خدای متعال کمک کار و معین او بوده و برکت و مغفرتش را شامل او خواهد ساخت [35].

گل خوشبو

36- هنگامی که تولّد حضرت فاطمه زهرا علیها السلام را به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بشارت دادند پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در چهره اصحاب خود نشانه کراهت را مشاهده کردند.

در این هنگام پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله رو به آنها کرده و آنها را مورد سرزنش قرار داده و فرمود:

چرا از این امر کراهت دارید؟!

او گلی است که من بوی آن را استشمام می کنم.

و رزق و روزی او نیز بر خدای عزّ وجلّ می باشد[36].

37- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در وصف دختران فرمود: آنها گل خوشبو هستند[37].

38- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به مردی که صاحب فرزند دختری شد فرمود: او گلی است که تو بوی آن را استشمام می کنی [38].

معافیت از عوارض و مالیات

39- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به این مضمون فرمود: شخصی که دارای سه دختر- یا سه خواهر- باشد تکلیف جهاد از دوش او برداشته می گردد.

و او از پرداخت مالیات و عوارض معاف خواهد بود[39].

مونس بودن

40- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در وصف دختران فرمود: آنها مایه انس می باشند[40].

نوحه گری بر پدر

41- امام صادق علیه السلام فرمود: حضرت ابراهیم خلیل الرحمن علیه السلام از خدای عزّ وجلّ درخواست نمود تا به او دختری کرامت فرماید.

تا آن دختر بعد از مرگ او برایش گریه کند[41].

مسؤولیت افراد جامعه و دولتمردان در قبال خانواده های دختردار

42- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: ای مردم شخصی را که دارای سه دختر است یاری و کمک کنید. و به او قرض بدهید. و او را مورد لطف و مرحمت خود قرار دهید[42].

43- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در مورد شخصی که دارای چهار دختر می باشد فرمود:

- ای مردم- او را یاری نمایید.

- ای مردم- به او قرض دهید.

- ای مردم- به او رحم و مهربانی کنید[43].

آثار و برکات و ثمرات اخروی دختر داشتن

آمرزش الهی

44- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که دارای یک فرزند دختر باشد خدای متعال کمک کار و معین او بوده و برکت و مغفرتش را شامل او خواهد ساخت [44].

اجر و ثواب

45- امام صادق علیه السلام فرمودد: دختران به منزله حسنات می باشند.

و خدای متعال در برابر حسنات. اجر و ثواب عنایت می فرماید[45].

امان از آتش جهنّم

46- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که دارای فرزندان دختر می باشد و به آنها نیکی نماید. از گزند آتش جهنّم در امان خواهد بود[46].

47- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که یک فرزند دختر داشته باشد و آن دختر را به نیکی تربیت نموده و به نیکی آموزش دهد.

و از نعمتهایی که خداوند به او کرامت فرموده بر آن دختر ارزانی دارد.

این کار موجب دوری او از آتش شده و به منزله سپری از عذاب جهنّم است [47].

48- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: دختر نیکو فرزندی است.

هر شخصی که دارای یک فرزند دختر باشد. آن دختر باعث می گردد تا او از آتش جهنّم در امان باشد[48].

49- امام صادق علیه السلام فرمود: شخصی که نیازهای معیشتی دو دختر- یا دو خواهر یا دو عمّه و یا دو خاله- را تأمین نماید. این کار باعث دوری او از آتش جهنّم می گردد[49].

50- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که دارای دو فرزند دختر می باشد.

آن دو دختر باعث دوری او از آتش جهنّم می گردند[50].

51- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که دارای سه فرزند دختر باشد و بر مشکلات و سختیهای آنها صبر نماید. آن دختران باعث می گردند تا او از آتش جهنّم در امان باشد[51].

بهشتی شدن

52- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که دارای فرزند دختر می باشد و به آن دختر آزار نرسانده و او را مورد توهین قرار نداده و فرزند پسرش را بر او ترجیح ندهد.

خدای متعال چنین شخصی را وارد بهشت می نماید[52].

53- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که دارای دو فرزند دختر می باشد. بواسطه آن دو دختر وارد بهشت می گردد[53].

54- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که نیازهای معیشتی سه دختر- یا سه خواهر- را تأمین نماید. بهشت برای او واجب می گردد.

مردم از حضرت صلی الله علیه و آله سؤال کردند: اگر دو نفر باشند هم همین ثواب را خواهد داشت؟

حضرت صلی الله علیه و آله فرمود: اگر دو نفر هم باشند همینطور است.

مردم بار دیگر از حضرت صلی الله علیه و آله سؤال کردند: اگر یک نفر باشد چطور؟

حضرت صلی الله علیه و آله فرمودند: حتّی اگر یک نفر هم باشد[54].

55- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که نیازهای معیشتی دختر مسلمانی را تأمین نماید. بهشت ارزانی او می گردد[55].

56- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که نیازهای معیشتی سه دختر را تأمین کند خدای متعال سه باغ از باغهای بهشتی را به او کرامت خواهد نمود.

که هر باغ آن. از دنیا و مافیها وسیعتر است [56]. [57]

همنشینی با پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در بهشت

57- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که نیازهای معیشتی دو دختر یا سه دختر را تأمین کند همراه من در بهشت خواهد بود[58].

58- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که دارای دو دختر یا دو خواهر باشد و به آنها نیکی کند.

نزدیک بودن جای او- در بهشت- با جایگاه من. مانند نزدیکی دو انگشت سبّابه و وسط خواهد بود[59].

59- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که نیازهای معیشتی یک یا دو دختر را تأمین نماید. جایگاه او- در روز قیامت- در کنار من خواهد بود[60].

60- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که نیازهای معیشتی دو دختر را تأمین نماید همراه من وارد بهشت خواهد شد[61].

61- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در حالی که انگشت سبّابه و وسط را نشان مردم می داد فرمود:

شخصی که سه دختر- یا سه خواهر- را اداره نماید و نیازهای آنها را تأمین کند.

همجواری او با من در- در بهشت- مانند همجواری این دو انگشت خواهد بود.

آنگاه حضرت صلی الله علیه و آله دو انگشت سبّابه و وسط خود را نشان مردم دادند.

مردم به پیامبر صلی الله علیه و آله گفتند: اگر آنها دو نفر باشند چطور؟

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: اگر چه دو نفر باشند.

به پیامبر صلی الله علیه و آله گفته شد: اگر یک نفر باشد چطور؟

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: اگر چه یک نفر باشد[62].

دعا نمودن در حقّ فرزند

والدینی که در حقّ فرزند دعای خیر می کنند

62- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: عفو نمودن فرزند و بخشیدن او- هنگامیکه عمل ناشایستی از وی سرمی زند-. و دعا نمودن در حقّ او.

از نشانه های نیکی نمودن به فرزند بشمار می آید[63].

دوست داشتن فرزند

والدینی که فرزند خود را دوست دارند

63- امام صادق علیه السلام فرمود: بدرستیکه خداوند عزّ وجلّ شخص را- بخاطر شدّت علاقه ای که به فرزندش دارد- مورد رحمت خود قرار می دهد[64].

راضی نمودن فرزند

والدینی که فرزند خود را راضی می نمایند

64- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که کودک خود را راضی نماید و دل وی را بدست بیاورد.

خدای متعال او را- در روز قیامت- آن چنان مورد رضایت خود قرار می دهد که او نیز راضی گردد[65].

عفو نمودن فرزند

والدینی که خطای فرزند خود را مورد عفو قرار می دهند

65- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به این مضمون فرمود: خدای عزّ وجلّ مورد رحمت قرار می دهد شخصی را که خطاهای فرزند خود را مورد عفو قرار می دهد.

و از خدای متعال برای او طلب بخشش می کند[66].

66- یونس بن رباط می گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:

خدای متعال مورد رحمت قرار می دهد شخصی که فرزندش را در راه نیکی کردن یاری می نماید.

یونس بن رباط می گوید: به امام صادق علیه السلام گفتم: چگونه فرزندش را در راه نیکی کردن یاری می کند؟

امام صادق علیه السلام به این مضمون فرمود: رفتار فرزندش را مورد پذیرش خود قرار می دهد.

و از بدیهای او می گذرد. و به او ظلم روا نمی دارد.

و او را به جهالت و نادانی نسبت نمی دهد[67].

فرزند نیکوکار داشتن

والدینی که فرزند نیکوکاری دارند

67- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: پنج چیز از نشانه های سعادت بشمار می آید:

1- همسر شایسته داشتن.

2- فرزندان نیکوکار داشتن.

3- دوستان و همنشینان شایسته داشتن.

4- دستیابی به رزق و روزی در شهر و دیار خود.

5- دوست داشتن آل محمّد علیهم السلام [68].

68- امام صادق علیه السلام فرمود: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که ما اهل بیت را دوست می دارد بر او لازم است که حمد خدای را- بر این اوّلین نعمت- بجای آورد.

به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله گفته شد: اوّلین نعمت چیست؟

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: پاکی و طهارت نَسَب.

زیرا شخصی که ما را دوست می دارد. نَسَب او پاک و طاهر است.

و شخصی که با ما دشمنی می کند. نَسَب او ناپاک و خبیث است [69].

69- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: شخصی که من و تو و امامان از نسل تو را دوست داشته باشد بر او لازم است که حمد و سپاس الهی را بخاطر پاکی و طهارت نَسَب خود بجای بیاورد.

زیرا بدرستیکه شخصی که ما را دوست دارد. نسب او پاک و طاهر است.

و شخصی که با ما دشمنی می کند. نسب او ناپاک و خبیث می باشد[70].

70- امام صادق علیه السلام فرمود: شخصی که مهر و محبّت ما را در دل خود دارد. بر او لازم است که برای مادر خود زیاد دعا بنماید.

زیرا مادر او پاکدامن بوده است [71].

71- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: بدرستیکه فرزند شایسته گلی از گلهای بهشت است [72].

72- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: بوی فرزند نشانه ای از بوی بهشت است [73].

73- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: از نشانه های سعادت. داشتن فرزند شایسته می باشد[74].

74- امام صادق علیه السلام فرمود: از نشانه های سعادت داشتن فرزند نیکوکار می باشد[75].

75- امام کاظم علیه السلام فرمود: سعادتمند است شخصی که فرزند شایسته و نیکوکاری را- در زمان حیات- از خود به یادگار بگذارد[76].

76- حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: داشتن فرزند شایسته مایه خوشنامی است [77].

77- امام رضا علیه السلام به این مضمون فرمود: اگر خدای تبارک و تعالی برای بنده ای خیری مقرّر بفرماید. به او فرزند شایسته و نیکوکاری عنایت می نماید[78].

78- امام صادق علیه السلام فرمود: فرزند شایسته. برترین میراثی است که از شخص فوت شده به یادگار می ماند[79].

79- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: پنج گروه هستند که پس از مرگ آنها- نیز- ثواب در نامه اعمالشان نوشته می شود:

شخصی که درختی را بکارد.

و شخصی که چاه آبی را حفر کند.

و شخصی که مسجدی را برای خدا بنا نماید.

و شخصی که قرآنی را بنویسد.

و شخصی فرزند شایسته و صالحی را به یادگار بگذارد[80].

80- روزی حضرت عیسی بن مریم علیه السلام از کنار قبری گذشت. و مشاهده نمود که صاحب این قبر در عذاب می باشد.

پس از گذشت یک سال بار دیگر حضرت عیسی علیه السلام بر آن قبر گذر کرد. و مشاهده فرمود که عذاب از صاحب آن قبر برداشته شده است.

حضرت عیسی علیه السلام به خدای عزّ وجلّ گفت: - ای خدا- سال گذشته از کنار این قبر عبور کردم. و مشاهده نمودم که صاحب آن در عذاب می باشد.

و امسال از کنار این قبر گذر نمودم امّا عذابی برای صاحب آن. مشاهده نکردم؟

در این هنگام خدای متعال به حضرت عیسی علیه السلام به این مضمون فرمود: صاحب این قبر. شخص گناهکاری بود. امّا او فرزند صالح و شایسته ای از خود بجای گذاشت.

و آن فرزند راه و مسیری را آباد نمود. و یتیمی را مورد تفقّد قرار داد.

من به خاطر کارهای نیکی که این فرزند انجام داده بود. از گناه پدر او درگذشتم.

و او را مورد مغفرت و آمرزش خود قرار دادم [81].

81- در حدیث آمده است: شخصی که از دنیا برود و فرزند شایسته و نیکوکاری از خود به یادگار نگذاشته باشد. چنان است که او اصلًا زنده نبوده است.

و شخصی که بمیرد و فرزند شایسته و نیکوکاری را از خود به یادگار بگذارد. چنان است که او اصلًا نمرده است [82].

عبادت و طاعت و بندگی فرزند

والدینی که فرزند آنها خدای عزّ وجلّ را عبادت می کند

82- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: بهترین میراثی که شخصی مؤمن از خود بجای می گذارد فرزند شایسته ای است که خدای عزّ وجلّ را عبادت می کند[83].

83- حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: از خدا درخواست نمودم تا فرزندانی به من عنایت فرماید که مطیع خدا بوده و خداترس باشند.

و وقتی به آنها نگاه می کنم و می بینم که آنها از خدای متعال اطاعت می کنند.

این امر مایه چشم روشنی من خواهد بود[84].

کمک کار بودن فرزند

والدینی که فرزندشان کمک کار آنها می باشد

84- امام سجّاد علیه السلام فرمود: از نشانه های سعادت یک شخص آن است که فرزندانی داشته باشد که کمک کار او باشند[85].

دعای خیر فرزند در حقّ والدین

والدینی که فرزندشان- در زمان حیات- در حقّشان دعای خیر می کند

85- حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: چهار گروه هستند که دعای آنها مستجاب می گردد: پیشوای دادگری که برای پیروان خود دعا می کند.

و پدر نیکوکاری که در حقّ فرزند خود دعا می کند.

و فرزند نیکوکاری که در حقّ پدر خود دعا می کند.

و مظلوم.

زیرا خدای عزّ وجلّ می گوید: به عزّت و جلالم سوگند که تو را کمک و یاری خواهم نمود- اگر چه پس از گذشت مدّت زمانی باشد-[86].

86- امام سجّاد علیه السلام فرمود: داشتن فرزند امر نیکی است.

زیرا در وقتی که او زنده است برای والدین خود. دعا می کند.

و اگر از دنیا رفت. در حقّ والدین خود. شفاعت می کند[87].

87- امام باقر علیه السلام فرمود: دعای پنج گروه است که بین آنها و خدای عزّو جلّ حائل و حاجبی نیست: دعای پیشوای دادگر.

و دعای مظلوم. خدای عزّ وجلّ می گوید: انتقام تو را از ظالم خواهم گرفت- اگر چه مدتی به طول بیانجامد-.

و دعای فرزند شایسته در حقّ والدین. و دعای پدر شایسته در حقّ فرزند خود.

و دعای مؤمن برای برادر مؤمن خود- در غیاب او-.

به او گفته می شود: برای تو نیز چنین خواهد بود[88].

88- امام صادق علیه السلام فرمود: شش گروه هستند که بین دعای آنها و خداوند حائل و حاجبی نیست: پیشوای دادگر.

و دعای پدر نیکوکار در حقّ فرزند خود. و دعای فرزند شایسته در حقّ پدر خود.

و دعای مؤمن در حقّ مؤمن- در غیاب او-.

و دعای مظلوم. زیرا خدای عزّ و جلّ می فرماید: انتقام تو را از ظالم خواهم گرفت- اگر چه بعد از گذشت مدّت زمانی باشد-.

و دعای فقیر در حقّ شخصی که به او کمک کرده است- اگر مؤمن باشد-[89].

دعای خیر فرزند در حقّ والدین- پس از مرگ آنها-

والدینی که فرزندشان- پس از مرگ آنها- در حقّشان دعای خیر می کند

89- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: برترین چیزی که شخص- بعد از مرگ خود- به یادگار می گذارد سه چیز می باشد: فرزند شایسته ای است که برای او دعا می کند.

صدقه جاریه ای است که از خود بجای می گذارد.

علم و دانشی است که به آن عمل می شود[90].

90- معاویة بن عمّار می گوید: به امام صادق علیه السلام گفتم: چه عمل خیری- بعد از آنکه شخص از دنیا می رود- به او می رسد؟

امام صادق علیه السلام فرمود: دعای خیر فرزند شایسته و صالح در حقّ والدین خود- پس از مرگ آنها-.

و حج رفتن به نیابت از والدین.

و صدقه دادن. و بنده آزاد کردن. و روزه گرفتن. و نماز خواندن از طرف آنها[91].

91- امام صادق علیه السلام فرمود: اجر و ثواب چند چیز است که- پس از مرگ آدمی- به او می رسد: داشتن فرزند شایسته و صالحی که برای او دعای خیر کند.

از جمله آن امور می باشد[92].

92- در حدیث آمده است: چند چیز است که آثارو پیامدهای نیک آن- پس از مرگ آدمی- قطع نمی گردد.

و ثمرات و خیرات آن- همچنان- به او می رسد.

از جمله آن امور: فرزند شایسته و صالحی است که در حقّ والدین خود- پس از مرگ آنها- دعای خیر می کند[93].

استغفار فرزند برای والدین و طلب آمرزش نمودن برای آنها

والدینی که فرزندشان برایشان استغفار می کند و از خدای متعال برای آنها طلب آمرزش می نماید

93- امام صادق علیه السلام فرمود: شش چیز است که شخص مؤمن- بعد از مرگ خود- از آنها سود و نفع می برد: فرزند شایسته ای که برای او استغفار کند.

و قرآنی- که از او مانده باشد- خوانده شود.

و چاه آبی که حفر کرده باشد.

و درختی که کاشته باشد.

و آبی که جاری کرده باشد.

و سنتّ حسنه ای که از آن پیروی گردد[94].

94- امام صادق علیه السلام فرمود: اجر و پاداش چند چیز است که پس از دنیا رفتن شخص- نیز- به او می رسد:

صدقه جاریه ای که- در وقت زنده بودن خود- آن را برقرار نموده باشد.

و سنّت و شیوه و روش هدایتگر و نیکی که آن را تأسیس و بنیان گذاشته باشد.

و فرزند شایسته ای که برای او استغفار نماید[95].

95- امام صادق علیه السلام فرمود: برترین چیزی که یک شخص- بعد از خود- به یادگار می گذارد سه چیز است:

فرزند نیکی که برای او استغفار کند.

و سنّت حسنه ای که مورد پیروی و عمل قرار گیرد.

و صدقه جاریه ای که بعد از خود بجای گذارد[96].

96- امام صادق علیه السلام فرمود: بهترین میراثی که خدای متعال به بنده مؤمن. کرامت می فرماید آن است که فرزند نیکویی به او عطا می نماید.

که آن فرزند برای او استغفار می کند[97].

97- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: فرزند. جگرگوشه مؤمن بشمار می آید.

اگر قبل از والدین خود بمیرد- در روز قیامت- آنها را مورد شفاعت خود قرار می دهد.

و اگر والدین قبل از او بمیرند. او برای آنها از درگاه خدای متعال استغفار می کند و آنها آمرزیده می شوند[98].

قرآن آموزی به فرزند

والدینی که به فرزند خود قرآن را آموزش می دهند

98- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: والدینی که به فرزند خود قرآن را آموزش می دهند. دو حوله از نور- در روز قیامت- به آنها پوشانده می شود.

که از نور آن- دو حوله- صورت اهل بهشت نورانی می شود[99].

99- حضرت امیر المؤمنین علیه السلام فرمود: از جمله حقوقی که فرزند بر گردن پدر خود دارد آن است که: نام نیک برای او انتخاب کند.

و او را به نیکی تربیت نماید.

و قرآن را به او آموزش دهد[100].

100- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در حدیثی پیرامون مقام والدینی که به فرزند خود قرآن را آموزش می دهند فرمود: بر سر پدر و مادر شخصی که قرآن می خواند. تاج کرامت گذاشته می شود که درخشش آن تاج مسیر ده هزار سال را نورانی می کند.

و آن پدر و مادر بوسیله حوله بهشتی پوشانده می شوند.

که یک تار- از آن حوله- هزار برابر دنیا ارزش دارد.

هنگامی که این والدین مقام و منزلت خود را اینگونه می بیینند. به خدای عزّ وجلّ می گویند: بخاطر چه چیزی است که این شرافت و کرامت به ما داده شده است.

ملائکه مقرّب الهی- در جواب- به آنها می گویند: این کرامت و منزلت و شرافت بخاطر آن است که شما به فرزند خود. قرآن را آموزش دادید[101].

101- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در حدیثی پیرامون والدینی که به فرزند خود قرآن را آموزش می دهند فرمود: آنها در بهشت بوسیله دو حوله بهشتی پوشانده می شوند که ارزش آن دو حوله از دنیا و مافیها بیشتر است.

مردم در این هنگام با عظمت و بزرگی به این والدین نگاه می کنند.

سپس این والدین می گویند: - ای خدا- برای چه این مقام به ما داده شده است؟

خدای متعال به آنها می فرماید: غیر از این موهبتی که به شما داده شده است. تاج کرامت نیز بر سر شما گذاشته خواهد شد. و این بخاطر آن است که شما به فرزند خود قرآن را آموزش دادید و او را به دین اسلام آگاه نمودید.

و او را با دوستی محمّد رسول اللَّه و علی ولی اللَّه پرورش دادید.

و احکام شریعت را به او آموختید[102].

قرآن خواندن فرزند

والدینی که فرزند آنها قرآن را تلاوت می نماید

102- امام صادق علیه السلام فرمود: قرآن خواندن- از رو- موجب تخفیف عذاب از والدین می گردد- اگر چه آنها کافر باشند-[103].

103- امام صادق علیه السلام فرمود: شخصی که قرآن را از رو بخواند. بینایی او افزون می گردد. و عذاب والدین او تخفیف می یابد- اگر چه آنها کافر باشند-[104].

104- امام صادق علیه السلام فرمود: شخصی که سوره- قل یا أیها الکافرون-.

و سوره- قل هو اللَّه أحد- را در نمازهای واجب خود بخواند. خدای عزّ وجلّ او و والدین او را مورد آمرزش و مغفرت قرار می دهد.

و اگر او جزء شقاوتمندان باشد. نام او از دفتر اشقیاء محو می گردد.

و در دفتر سعادتمندان ثبت می شود.

و خدای عزّ وجلّ زندگی با سعادتی به او کرامت می فرماید.

و مرگ او را شهادت قرار می دهد.

و در روز قیامت. شهید. مبعوث می گردد[105].

105- امام صادق علیه السلام فرمود: شخصی که سوره جحد و توحید را در یکی از نمازهای واجب خود بخواند. خدای عزّ وجلّ او و والدینش را مورد مغفرت و آمرزش قرار می دهد[106].

106- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در حدیثی پیرامون فضیلت خواندن سوره اخلاص فرمود:

شخصی که بیست بار این سوره را بخواند برکت شامل او و خانواده اش و فرزندانش و مال و دارائیش می گردد.

و شخصی که پانصد بار این سوره را بخواند. خدای عزّ وجلّ او و والدینش را مورد مغفرت و آمرزش قرار می دهد[107].

107- امام صادق علیه السلام فرمود: شخصی که به خدای عزّ وجلّ و روز قیامت ایمان دارد سزاوار است که خواندن سوره- قل هو اللَّه احد- را پس از نماز واجب ترک ننماید.

زیرا شخصی که این سوره را بخواند. خدای عزّ وجلّ خیر دنیا و آخرت را به او کرامت خواهد نمود.

و خدای عزّ وجلّ او و والدین و فرزندان آنها را مورد آمرزش و مغفرت خود قرار می دهد[108].

ختم قرآن توسّط فرزند

والدینی که فرزند آنها قرآن را ختم می نماید

108- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به این مضمون فرمود: هنگامی که شخص مؤمن قرآن می خواند.

خدای عزّ وجلّ به دیده رحمت به او می نگرد.

و خدای عزّ وجلّ برای هر آیه هزار حور العین به او کرامت می فرماید.

و خدای متعال برای هر حرفی از قرآن. نوری در صراط به او عنایت می فرماید.

و هنگامی که او قرآن را ختم کند. خدای عز وجلّ ثواب سیصد و سیزده پیامبر را به او می دهد.

و مانند آن است که کتب انبیاء را تلاوت نموده است.

و جسد او بر آتش جهنّم حرام می گردد.

و پس از ختم قرآن هنگامی که از جای خود برمی خیزد خدای متعال او و والدینش را مورد مغفرت و آمرزش قرار می دهد[109].

کشته شدن در راه دفاع از فرزند

والدینی که در راه دفاع از فرزند و حریم خانواده کشته می شوند

109- حضرت امام صادق علیه السلام فرمود: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: شخصی که در راه دفاع نمودن از حریم فرزند و خانواده خود کشته می شود. شهید محسوب می گردد[110].

 

گرامی داشتن فرزند

والدینی که فرزند خود را گرامی می دارند

110- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: فرزندان خود را گرامی بدارید و آنها را به خوبی تربیت کنید.

این کار. موجب آمرزش و مغفرت شما می گردد[111].

مدارا نمودن با فرزند

والدینی که با فرزند خود مدارا می کنند

111- حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: شخصی که یتیمی را مورد تفقّد و پناه قرار می دهد.

و به شخص ضعیف و مستمند رحم می کند.

و والدین خود را مورد شفقت قرار می دهد.

و با فرزند خود مدارا می نماید.

و با زیردستان خود مدارا می کند.

خدای متعال او را در بهشت و رضوان جای خواهد داد.

و رحمت خود را بر او گسترده خواهد ساخت [112].

112- امام سجّاد علیه السلام فرمود: فردی که- در دنیا- با شخصی مدارا نماید. خدای متعال نیز در روز قیامت با او مدارا خواهد نمود[113].

نگاه کردن از روی محبّت به فرزند

والدینی که با محبّت به فرزند نگاه می کنند

113- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: نگاه کردن والدین به فرزند خود- از روی محبّت- عبادت بشمار می آید[114].

114- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: هنگامی که والدین به فرزند خود نگاه می کنند- و بدین وسیله او را خوشحال و مسرور می نمایند- این عمل ثواب آزاد کردن برده ای را خواهد داشت.

به پیامبر صلی الله علیه و آله گفتند: اگر او- در روز- سیصد و شصت بار نگاه کند چطور؟

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: خدای تعالی بزرگتر از اینها است [115].

نمازآموزی به فرزند

والدینی که به فرزند خود نماز را آموزش می دهند

115- (امام باقر علیه السلام در حدیثی که پیرامون وظائف والدین در قبال فرزندان خود می باشد فرمود): . . . و هنگامی که فرزند وضو گرفتن و نماز خواندن را آموخت.

خدای متعال والدین او را مورد رحمت و مغفرت قرار می دهد[116].

116- در حدیث آمده است: نماز را در سن هفت سالگی به فرزندان خود بیاموزید.

و در هشت سالگی از آنها بخواهید تا نماز بخوانند[117].

نیکی نمودن به فرزند

والدینی که به فرزند خود نیکی می نمایند

117- امام سجّاد علیه السلام در حدیث شریفی که بنام رساله حقوق نامیده شده است چنین فرمود: . . . حقّ فرزند تو آن است که بدانی او از تو می باشد.

و کارهای او در دنیا- چه بد باشد و چه خوب- به تو نسبت داده خواهد شد.

و باید بدانی که تو در قبال فرزند خود مسؤول هستی.

و لازم است که او را بخوبی تربیت نمایی و به خداشناسی راهنمایی کنی.

و راه اطاعت از خدای متعال را برای او هموار سازی.

و بدانکه رفتار نیک تو با فرزندت. موجب اجر و ثواب خواهد بود.

و رفتار بد تو با او مجازات و عقوبت را در پی خواهد داشت [118].

118- امام صادق علیه السلام فرمود: سه چیز است که اگر شخص مؤمن آنها را بجای آورد این کار باعث زیادی نعمت و بقای آن بر او خواهد بود.

1) طول دادن رکوع و سجود در نماز.

2) طول دادن نشستن بر سر سفره هنگامی که دیگران بر سر سفره او حضور دارند.

3) نیکی کردن به فرزند و خانواده [119].

119- امام صادق علیه السلام فرمود: شخصی که راستگو باشد. اعمال او تزکیه می گردد.

و شخصی که نیت او نیک باشد. روزی او افزون می شود.

و شخصی که به فرزند و خانواده خود نیکی نماید. عمر او زیاد می گردد[120].

نیکی نمودن به فرزند بمنزله نیکی کردن به والدین است

والدینی که- در نبود پدر و مادر خود- به فرزند خود نیکی می کنند

120- امام صادق علیه السلام فرمود: شخصی که به فرزند خود نیکی می نماید. همانند آن است که به والدین خود نیکی کرده است [121].

121- مردی به امام صادق علیه السلام گفت: به چه شخصی نیکی کنم؟

امام صادق علیه السلام به او فرمود: به والدین خود نیکی کن.

آن مرد به امام صادق علیه السلام گفت: والدین من از دنیا رفته اند؟!

امام صادق علیه السلام به او فرمود: به فرزند خود نیکی کن [122].

122- امام علیه السلام فرمود: به این علّت به افرادی که نیکی می کنند. نیکوکار گفته می شود.

زیرا آنها به والدین و فرزندان خود نیکی می نمایند[123].

123- روزی امام کاظم علیه السلام به مردی فرمود: آیا والدین تو زنده هستند؟

آن مرد گفت: خیر.

امام علیه السلام به آن مرد فرمود: آیا تو فرزند داری؟

آن مرد گفت: بله.

در این هنگام امام علیه السلام به او فرمود: به فرزند خود نیکی نما. زیرا این امر بمنزله نیکی نمودن به والدین ات بشمار می آید[124].

یاری نمودن به فرزند در راه نیکی کردن او

والدینی که به فرزند خود در راه نیکی کردن یاری می کنند

124- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: خداوند مورد رحمت قرار می دهد شخصی را که فرزند خود را در راه نیکی کردن یاری می نماید[125].

125- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: خداوند مورد رحمت قرار می دهد پدر و مادری را که فرزندشان را در راه نیکی کردن به خود یاری می دهند[126][127][128]

سپس این والدین می گویند: - ای خدا- برای چه این مقام به ما داده شده است؟

خدای متعال به آنها می فرماید: غیر از این موهبتی که به شما داده شده است. تاج کرامت نیز بر سر شما گذاشته خواهد شد. و این بخاطر آن است که شما به فرزند خود قرآن را آموزش دادید و او را به دین اسلام آگاه نمودید.

و او را با دوستی محمّد رسول اللَّه و علی ولی اللَّه پرورش دادید.

و احکام شریعت را به او آموختید[129][130]

پی نوشت ها

[1] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: إذا قال المعلّم للصبی: قل: بسم اللَّه الرحمن الرحیم.

فقال الصبی: بسم اللَّه الرحمن الرحیم.

کتب اللَّه براءة للصبی. و براءة لأبویه. و براءة للمعلّم( من النار)

( جامع الأخبار ص 42 الفصل 22 منشورات الرضی و مجمع البیان ج 1 ص 90). مابین القوسین لم یذکر فی المجمع.

[2] إنّ عیسى علیه السلام مرّ على قبر. فرأى ملائکة العذاب یعذّبون میتاً.

فلمّا انصرف- من حاجته- مرّ بالقبر. فرأى ملائکة الرحمة- معهم أطباق من نور

فتعجّب من ذلک. ف صلّى. و دعا اللَّه تعالى.

فأوحى اللَّه تعالى إلیه:- یا عیسى- کان هذا العبد عاصیاً. و کان قد ترک امرأة حُبلى.

فولدت. و ربّت ولده- حتّى کبر-. فسلّمته إلى الکتّاب.

فلّقنه المعلّم: بسم اللَّه الرحمن الرحیم.

ف إستحییت من عبدی أن أعذّبه بناری فی بطن الأرض.

وولده یذکر اسمی على وجه الأرض‏

( کتاب: نور البراهین تألیف جدّنا الأعلى الأمجد. والمتحمّل لصعب أحادیث آل محمّد- صلوات اللَّه تعالى علیهم أجمعین- العلّامة الخبیر و المحدّث الجلیل السیّد نعمة اللَّه الحسینی الموسوی الجزائری- رضوان اللَّه تعالى علیه- ج 2 ص 4).

[3] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من رفع قرطاساً من الأرض مکتوباً علیه: بسم اللَّه الرحمن الرحیم.

إجلالًا للَّه‏ولإسمه- عن أن یداس

کان عند اللَّه من الصدّیقین.

و خفّف عن والدیه. وإن کانا مشرکین‏

( تنبیه الخواطر ج 1 ص 32).

[4] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من رفع قرطاساً من الأرض مکتوباً فیه إسم اللَّه- إجلالًا للَّه‏ولإسمه من أن یداس-. کان عند اللَّه من الصدیقین.

و خفّف عن والدیه- وإن کانا مشرکین‏

-( إرشاد القلوب ج 1 ص 349 الباب 52).

[5] قال أمیرالمؤمنین علیه السلام: ما من کتاب یلقى بمضیعة- من الأرض- فیه إسم من أسماء اللَّه تعالى إلّابعث اللَّه تعالى إلیه سبعین ألف ملک. یحفونه بأجنحتهم. و یقدّسونه.

حتّى یبعث اللَّه إلیه ولیّاً- من أولیائه- فیرفعه من الأرض.

و من رفع کتاباً- من الأرض- فیه إسم من أسماء اللَّه عزّ وجلّ. رفع اللَّه تعالى إسمه فی علّیین.

و خفّف عن والدیه- و إن کانا کافرین-

( تنبیه الخواطر ج 2 ص 78).

[6] قال أمیرالمؤمنین علیه السلام قبلة الولد رحمة

( مکارم الأخلاق ص 475).

[7] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: قبّلوا أولادکم. فإنّ لکم- بکلّ قبلة- درجة فی الجنّة مابین کلّ درجة خمسمأة عام‏

( مکارم الأخلاق ج 1 ص 474).

[8] عن أبی‏عبداللَّه علیه السلام قال: قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من قبّل ولده کتب اللَّه عزّ وجلّ له حسنة ...

( الکافی ج 6 ص 49 وعوالی اللئالی ج 3 ص 283).

[9] قال أمیرالمؤمنین علیه السلام: من قبّل ولده کان له حسنة

( عدّة الداعی ص 88 و بحارالأنوار ج 101 ص 99).

[10]قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: أکثروا من قبلة أولادکم. فإنّ لکم بکلّ قبلة درجة فی الجنّة

مسیرة خمسمأة عام‏

( روضة الواعظین ج 2 ص 245 و بحار الأنوار ج 101 ص 12).

فی بحار الأنوار هکذا: ... فی الجنّة. ما بین کلّ درجة خمسمأة عام.

[11] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: أکرموا أولادکم. و أحسنوا أدبهم یغفر لکم‏

( مکارم الأخلاق ج 1 ص 478 و بحار الأنوار ج 101 ص 95).

فی بحار الأنوار: آدابهم.

[12] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: لأن یؤدّب أحدکم ولده خیر له من أن یتصدّق بنصف صاع کلّ یوم‏

( مکارم الأخلاق ج 1 ص 478).

از این حدیث شریف معلوم مى‏گردد که تربیت فرزند داراى اجر و ثواب است همانگونه که صدقه دادن در راه خداى متعال داراى اجر و ثواب مى‏باشد.

[13] قال الإمام الصادق علیه السلام: لا یزال العبد المؤمن یورث أهل بیته العلم والأدب الصالح حتّى یدخلهم الجنّة- جمیعاً- حتّى لا یفقد منهم صغیراً و لا کبیراً و لا خادماً و لا جاراً ...

( دعائم الإسلام ج 1 ص 82).

[14]  ( قال الإمام السجّاد علیه السلام فی رسالة الحقوق): ... و أمّا حقّ ولدک فأن تعلم أ نّه منک. و مضاف إلیک- فی عاجل الدنیا- بخیره و شرّه.

و أنّک مسؤول عمّا ولّیته‏

من حسن الأدب والدلالة على ربّه عزّ وجلّ.

و المعونة( له)

على طاعته.

فإعمل- فی أمره- عمل من یعلم أ نّه مثاب على الإحسان إلیه.

معاقب على الإساءة إلیه ...

( من لا یحضره الفقیه ج 2 ص 378 و الخصال ص 568 و الأمالی للشیخ الصدوق- علیه الرحمة- ص 454 المجلس 59 و مکارم الأخلاق ج 2 ص 302).

( راجع: تحف العقول ص 263).

( قال الإمام الکاظم علیه السلام): جاء رجل إلى النبیّ صلى الله علیه و آله فقال:- یا رسول اللَّه- ما حقّ ابنی هذا؟!

قال صلى الله علیه و آله: تحسن اسمه. و أدبه. و ضعه‏ موضعاً حسناً ( الکافی ج 1 ص 48 و تهذیب الأحکام ج 8 ص 186 الباب 5 وعدّة الداعی ص 86). ( قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله): حقّ الولد على والده أن یحسّن اسمه وأدبه و یضعه موضعاً صالحاً ( من لا یحضره الفقیه ج 4 ص 269 و المواعظ ص 71 و مکارم الأخلاق ج 2 ص 334). ( 1) فی الأمالی: ولّیته به من ... ما بین القوسین لم یذکر فی من لا یحضره الفقیه. فی عدّة الداعی: و تضعه.

[15] ( قال الإمام الکاظم علیه السلام): ثمانیة اشیاء من کنّ فیه أدخله اللَّه الجنّة و نشر علیه الرحمة:

من آوى الیتیم.

و برّ والدیه.

و أحسن تربیة ولده.

و رفق بمملوکه.

و رحم الضعیف.

و أنصف من نفسه.

و أحسن- مع کلّ أحد- بُشره.

و وسّع فی نفقته‏

( معدن الجواهر للشیخ الکراجکی- علیه الرحمة- ص 64).

قال أمیرالمؤمنین علیه السلام: وحقّ الولد على الوالد أن یحسّن اسمه و یحسّن أدبه و یعلّمه القرآن‏

( شرح نهج البلاغة لإبن أبی الحدید ج 19 ص 365).

قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من حقّ الولد على الوالد أن: یحسّن اسمه و یحسّن أدبه‏

( مستدرک الوسائل ج 15 ص 128).

قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من حقّ الولد- على والده- ثلاثة: یحسّن إسمه. و یعلّمه الکتابة.

و یزوّجّه إذا بلغ‏

( مکارم الأخلاق ج 1 ص 474 و روضة الواعظین ج 2 ص 246).

[16] عن صفوان الجمّال قال: دخلت على أبی عبداللَّه علیه السلام فدخل علیه الحارث بن المغیرة.

فقال:- بأبی أنت وامّی- لی ابنة قیمة لی على کلّ شی‏ء و هی عاتق.

أفأجعل لها حجّتی؟!

قال علیه السلام: إمّا إنّه یکون لها أجرها. و یکون لک مثل ذلک.

و لا ینقص من أجرها شی‏ء

( الکافی ج 4 ص 315).

العاتق: الجاریة أوّل ما أدرکت( نقلًا عن هامش المصدر).

عن الحارث بن المغیرة قال: قلت لأبی عبداللَّه علیه السلام- و أنا بالمدینة بعد ما رجعت من مکّة-:

إنّی أردت أن أحجّ عن ابنتی؟

قال علیه السلام: فإجعل ذلک لها- الآن-

( الکافی ج 4 ص 316).

[17] عن أبی عبداللَّه علیه السلام قال: قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من قبّل ولده کتب اللَّه عزّ وجلّ له حسنة.

و من فرّحه. فرّحه اللَّه یوم القیامة ...

( الکافی ج 6 ص 49 و عوالی اللئالی ج 3 ص 283).

[18] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: ... من فرّح ابنته فکأ نّما أعتق رقبة من وُلد إسماعیل ...

( الأمالی للشیخ الصدوق- علیه الرحمة- ص 673 المجلس 85 و ثواب الأعمال ص 239 و روضة الواعظین ج 2 ص 377 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 476). فی ثواب الأعمال و روضة الواعظین: عتق.

فی مکارم الأخلاق: بنته. و فی الأمالی: ابنته. و فی ثواب الأعمال: انثى.

[19] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: ... ما من رجل یدخل فرحة على امرأة- بینه و بینها حرمة- إلّافرّحه اللَّه تعالى یوم القیامة

( الکافی ج 6 ص 6).

[20] ( قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله): ... من أقرّ ب عین‏

ابن. فکأ نّما بکى من خشیّة اللَّه عزّ وجلّ.

و من بکى من خشیة اللَّه عزّ وجلّ أدخله اللَّه جنّات النعیم‏

( الأمالی للشیخ الصدوق- علیه الرحمة- ص 673 المجلس 85 و ثواب الأعمال ص 239 و روضة الواعظین ج 2 ص 377 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 476). فی مکارم الأخلاق: عین.

[21] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: البنات مبارکات‏

( مستدرک الوسائل ج 15 ص 115).

[22] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من کانت له ابنة. ف اللَّه فى عونه و نصرته و برکته و مغفرته‏

( مستدرک الوسائل ج 15 ص 115).

[23] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: ما من بیت فیه البنات إلّانزلت کلّ یوم علیه اثنتا عشرة برکة و رحمة من السماء. و لا تنقطع زیارة الملائکة من ذلک البیت.

یکتبون لأبیهم- کلّ یوم و لیلة- عبادة سنة

( جامع الأخبار ص 285 الفصل 62 تحقیق و نشر مؤسّسة آل البیت لإحیاء التراث علیهم السلام تحت إشراف سماحة العلّامة حجّة الإسلام والمسلمین الحاجّ السیّد جواد الحسینی الشهرستانی- دامت برکاته-).

[24] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: البنات مبارکات ... و هنّ الباقیات الصالحات‏

( مستدرک الوسائل ج 15 ص 115).

[25]قال رسول‏اللَّه صلى الله علیه و آله: البنات مبارکات. محبّبات ... مبشّرات‏

( المستدرک ج 15 ص 115).

[26] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من کانت له ابنة واحدة کانت له خیراً من ألف حجّة.

و ألف غزوة. و ألف بدنة. و ألف ضیافة

( مستدرک الوسائل ج 15 ص 115).

[27] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من کانت له ثلاث بنات وضع عنه الجهاد.

و کلّ مکروه ...

( ثواب الأعمال ص 240).

( راجع: الکافی ج 6 ص 6 و من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 310 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 473 و عوالی اللئالی ج 3 ص 294).

[28] ( 1)-

قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: خیر أولادکم البنات‏

( مکارم الأخلاق ج 1 ص 473).

[29] قال صلى الله علیه و آله: نعم‏الولد البنات ملطّفات مؤنسات ممرّضات مبدیات‏

( المستدرک‏ج 15 ص 115).

[30]  براى اطلاع از متن این حدیث شریف به صفحه 21 مراجعه فرمائید.

[31] قال الإمام الصادق علیه السلام: إذا أصاب الرجل ابنة بعث اللَّه عزّ وجلّ إلیها ملکاً. فأمرّ جناحه على رأسها و صدرها. و قال: ضعیفة. خلقت من ضعف.

المنفق علیها معان( إلى یوم القیامة)

( ثواب الأعمال ص 240 و من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 311). مابین القوسین لم یذکر فی من لا یحضره الفقیه.

[32] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: إنّ اللَّه تبارک و تعالى على الاناث أرأف منه على الذکور ...

( الکافی ج 6 ص 6).

[33] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: رحم اللَّه أبا البنات‏

( مستدرک الوسائل ج 15 ص 115.

[34] براى اطلاع از متن این حدیث شریف به صفحه 21 مراجعه فرمائید.

[35] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من کانت له ابنة. ف اللَّه فی عونه و نصرته و برکته و مغفرته‏

( مستدرک الوسائل ج 15 ص 115).

[36] عن البرقی رفعه قال: بشّر النبیّ صلى الله علیه و آله بفاطمة علیها السلام. فنظر فی وجوه أصحابه.

ف رأى الکراهة فیهم.

فقال صلى الله علیه و آله: مالکم؟! ریحانة. اشمّها. و رزقها على اللَّه عزّ وجلّ‏

( ثواب الأعمال ص 239).

( راجع: من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 310 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 471).

[37] قال أمیرالمؤمنین علیه السلام: کان رسول اللَّه صلى الله علیه و آله إذا بشّر بجاریة قال: ریحانة.

و رزقها على اللَّه عزّ وجلّ‏

( الجعفریات ص 313 والنوادر للسیّد فضل اللَّه الراوندی- علیه الرحمة- ص 96).

[38] عن حمزة بن حمران عن أبی عبداللَّه علیه السلام قال: أتى رجل النبیّ صلى الله علیه و آله و عنده رجل.

فأخبره بمولود له. فتغیّر لون الرجل. فقال له النبیّ صلى الله علیه و آله: ما لک؟

قال: خیر.

قال صلى الله علیه و آله: قل.

قال: خرجت والمرأة تمخض. فاخبرت أ نّها ولدت جاریة.

فقال له النبیّ صلى الله علیه و آله: الأرض تقلّها. و السماء تظلّها. و اللَّه یرزقها.

و هی ریحانة تشمّها ...

( ثواب الأعمال ص 240).

( راجع: الکافی ج 6 ص 5 و من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 310 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 472).

[39] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: نعم الولد. البنات المخدرات.

من کانت عنده واحدة جعلها اللَّه له. ستراً من النار.

و من کانت عنده إثنان. أدخله اللَّه بهما الجنّة.

و من کانت له ثلاث- أو مثلهنّ من الأخوات- وضع عنه الجهاد والصدقة

( روضة الواعظین ج 3 ص 246 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 472).

فی مکارم الأخلاق: ستراً له. فی مکارم الأخلاق: وإن کنّ ثلاثاً أو مثلهنّ.

[40] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: نعم الولد. البنات.

ملطّفات. مجهّزات‏

 مؤنسات. مبارکات. مفلیات‏

( الکافی ج 6 ص 5).

( راجع: النوادر للسیّد فضل اللَّه الراوندی- علیه الرحمة- ص 96).

فی النوادر: مجهدات.

قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: لا تکرهوا البنات. فإنّهنّ المؤنسات. الغالیات‏

( میزان الحکمة ج 11 ص 4881 نقله عن کنز العمّال).

[41] عن أبی عبداللَّه علیه السلام قال: إنّ‏

[أبی‏

]إبراهیم علیه السلام سأل ربّه أن یرزقه ابنةً تبکیه.

و تندبه بعد موته‏

( الکافی ج 6 ص 5).

قال الإمام الصادق علیه السلام: إنّ إبراهیم خلیل الرحمان سأل ربّه أن یرزقه ابنة تبکیه- بعد موته-

( تهذیب الأحکام ج 1 ص 493- 494 الباب 23).

قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: نعم الولد. البنات.

ملطفات. مجهّزات. مؤنسات. باکیات. مبارکات‏

( مستدرک الوسائل ج 15 ص 115).

[42] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من کانت له ثلاث بنات. فأعینوه.

واقرضوه و ارحموه‏

( مستدرک الوسائل: ج 15 ص 115).

[43] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: ... من کانت له أربع بنات. ف- یا عباد اللَّه- أعینوه.

- یا عباد اللَّه- أقرضوه- یا عباد اللَّه- ارحموه‏

( ثواب الأعمال ص 240).

( راجع: من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 310 و الکافی ج 6 ص 6 و عوالی اللئالی ج 3 ص 294 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 274).

این حدیث شریف بازگوکننده این حقیقت است که افراد جامعه و دولتمردان در قبال خانواده‏هایى که داراى دختر مى‏باشند وظایف و مسؤولیتهائى دارند که لازم است به این وظایف عمل نمایند.

[44] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من کانت له ابنة. ف اللَّه فی عونه و نصرته و برکته و مغفرته‏

( مستدرک الوسائل ج 15 ص 115).

[45] قال الإمام الصادق علیه السلام: البنون نعیم. و البنات حسنات.

و اللَّه یسأل عن النعیم. و یثیب على الحسنات‏

( الکافی ج 6 ص 7).

قال الإمام الصادق علیه السلام: البنات حسنات. و البنون نعمة.

فإنّما یثاب على الحسنات. و یسئل عن النعمة

( لکافی ج 6 ص 6).

قال الإمام الصادق علیه السلام: البنات حسنات. و البنون نعمة.

والحسنات یثاب علیها. و النعمة یسئل عنها

( من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 310 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 471 و ثواب الأعمال ص 239).

قال الإمام الصادق علیه السلام: البنات حسنات. و البنون نعم.

فالحسنات تثاب علیهنّ.

و النعمة تسأل عنها

( تحف العقول ص 382).

قال الإمام الصادق علیه السلام: البنات حسنات. والبنون نعم.

و الحسنات یثاب علیها. والنعم مسؤول عنها

( کشف الغمّة ج 3 ص 242 تحقیق ونشر المجمع العالمی لأهل البیت علیهم السلام تحت إشراف سماحة العلّامة حجّة الإسلام والمسلمین الحاج الشیخ محمّدحسن الأختری- دامت برکاته-).

[46] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من ابتلی بشی‏ء من هذه البنات. فأحسن إلیهنّ. کنّ له ستراً من النار

( عوالی اللئالی ج 1 ص 254 ومستدرک الوسائل ج 15 ص 118).

[47] ( قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله): من کانت له ابنة. فأدّبها و أحسن أدبها. و علّمها. فأحسن تعلیمها فأوسع علیها. من نعم اللَّه الّتی أسبغ علیه. کانت له منعة و ستراً من النار

( میزان الحکمة ج 11 ص 4881 نقله عن کنزالعمّال).

[48] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: نعم الولد. البنات المخدّرات.

من کانت عنده واحدة. جعلها اللَّه له ستراً من النار ...

( روضة الواعظین ج 2 ص 246 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 473). فی مکارم الأخلاق: ستراً له.

[49] قال الإمام الصادق علیه السلام: من عال ابنتین- أو اختین أو عمّتین أو خالتین- حجبتاه من النار

( من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 311 و الخصال ص 37).

[50] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من ابتلی بهذه البنات بإثنتین کنّ له براءة من النار

( مستدرک الوسائل ج 15 ص 116). أی: صار مورداً للإمتحان الإلهی عزّ وجلّ.

[51] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من کنّ له ثلاث بنات فصبر على لُاوائهنّ و ضرّائهنّ و سرّائهنّ. کنّ له حجاباً یوم القیامة

( الخصال ص 174). أی: ستراً من النار.

[52] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من کان له انثى. فلم یبدها  و لم یهنها. و لم یؤثر ولده علیها. أدخله اللَّه الجنّة

( عوالی اللئالی ج 1 ص 181 و مستدرک الوسائل ج 15 ص 118). هکذا فی المصدرین. و الظاهر: فلم یؤذها.

[53] ( قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله): نعم الولد. البنات المخدّرات ... من کانت عنده اثنتنان. أدخله‏اللَّه بهما الجنّة ... ( روضة الواعظین ج 2 ص 246 ومکارم الأخلاق ج 1 ص 472). قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: البنات. محنة. والبنون نعمة.

و اللَّه تعالى یعطی الجنّة بالمحنة لا بالنعمة ... ( جامع الأخبار ص 284 الفصل 62).

[54] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من عال ثلاث بنات- أو ثلاث أخوات-. وجبت له الجنّة.

قیل:- یا رسول اللَّه- واثنتین؟

قال صلى الله علیه و آله: واثنتین.

قیل:- یا رسول اللَّه- و واحدة؟

قال صلى الله علیه و آله: و واحدة

( الکافی ج 6 ص 6 و من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 311 و عوالی اللئالی ج 3 ص 294 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 473 وعدّة الداعی ص 90).

[55] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من عال بنتاً- من المسلمین- فله الجنّة

( عوالی اللئالی ج 3 ص 294).

[56] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من عال ثلاث بنات یعطى ثلاث روضات من ریاض الجنّة.

کلّ روضة أوسع من الدنیا وما فیها

( مستدرک الوسائل ج 15 ص 115).

[57] موسوى جزایرى، سید هاشم، پدران و مادران رحمت شده و پدران و مادران نفرین شده، 1جلد، ناجى جزایرى - قم، چاپ: سوم، 1390 ه.ش.

[58] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من عال ابنتین أو ثلاثاً کان معی فی الجنّة

( مستدرک الوسائل ج 15 ص 115).

[59] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من کان له اختان أو بنتان. فأحسن إلیهما. کنت أنا و هو فی الجنّة ک هاتین.

و اشار صلى الله علیه و آله بإصبعیه: السبّابة والوسطى‏

( عوالی اللئالی ج 1 ص 253 ومستدرک الوسائل ج 15 ص 118).

[60] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من عال واحدة أو اثنتین من البنات. جاء معی یوم القیامة ک هاتین.

و ضمّ صلى الله علیه و آله اصبعیه‏

( مستدرک الوسائل ج 15 ص 116).

[61] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: أیّما رجل عال جاریتین- حتّى تدرکا- دخلت أنا و هو فی الجنّة ک هاتین.

و أشار صلى الله علیه و آله بالسبّابة والوسطى‏

( جامع الأخبار ص 285).

[62] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من عال ثالث بنات- أو ثلاث أخوات- کنت أنا و هو- فی الجنّة- ک هاتین.

و شبّک صلى الله علیه و آله بین اصبعیه- السبّابة والوسطى

فقیل:- یا رسول اللَّه- و اثنتین؟

قال صلى الله علیه و آله: و اثنتین.

فقیل: و واحدة؟

قال صلى الله علیه و آله: و واحدة

( عوالی اللئالی ج 3 ص 284).

[63] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: رحم اللَّه من أعان ولده على برّه.

و هو أن: یعفو عن سیّئته.

و یدعو له فیما بینه و بین اللَّه‏

( بحار الأنوار ج 101 ص 98).

[64]

قال الإمام الصادق علیه السلام: إنّ اللَّه لیرحم العبد لشدّة حبّه لولده‏

( الکافی ج 6 ص 50).

قال الإمام الصادق علیه السلام: إنّ اللَّه لیرحم الوالد لشدّة حبّه لولده‏

( عدّة الداعی ص 88).

قال الإمام الصادق علیه السلام: إنّ اللَّه عزّ وجلّ لیرحم الرجل لشدّة حبّه لولده‏

( من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 310 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 472).

قال الإمام الصادق علیه السلام: إنّ اللَّه عزّ وجلّ یرحم الرجل لشدّة حبّه لولده‏

( ثواب الأعمال ص 238).

[65] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: ... من یُرضی صبیّاً له صغیراً- من نسله- حتّى یرضى.

ترضّاه اللَّه یوم القیامة حتّى یرضى‏

( میزان الحکمة ج 11 ص 4876 نقله عن کنز العمّال).

[66] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: رحم اللَّه من أعان ولده على برّه.

و هو أن یعفو عن سیّئته. و یدعو له فیما بینه وبین اللَّه‏

( بحار الأنوار ج 101 ص 98).

[67] عن یونس بن رباط عن أبی عبداللَّه علیه السلام قال: قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: رحم اللَّه من أعان ولده على برّه.

قال: قلت: کیف یعینه على برّه؟

قال علیه السلام: یقبل میسوره و یتجاوز عن معسوره.

و لا یرهقه. و لا یخرق به ...

( الکافی ج 6 ص 50 و تهذیب الأحکام ج 8 ص 187).

[68] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: خمسة من السعادة: الزوجة الصالحة. و البنون الأبرار.

و الخلطاء الصالحون. و رزق المرء فی بلده.

و الحبّ لآل محمّد علیهم السلام‏

( دعائم الإسلام ج 2 ص 195 و عوالی اللئالی ج 3 ص 293).

[69] ( قال الإمام الصادق علیه السلام): قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من أحبّنا أهل البیت. فلیحمد اللَّه على أوّل النعم.

قیل: و ما أوّل النعم؟

قال صلى الله علیه و آله: طیب الولادة.

و لا یحبّنا إلّامن طابت ولادته.

و لا یبغضنا إلّامن خبثت ولادته‏

( معانی الأخبار ص 161).

[70] iُ( قال أمیرالمؤمنین علیه السلام): قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله:- یا علی- من أحبّنی و أحبّک و أحبّ الأئمّة من ولدک. فلیحمد اللَّه على طیب مولده. فإنّه لا یحبّنا إلّامن طابت ولادته.

و لا یبغضنا إلّامن خبثت ولادته‏

( معانی الأخبار ص 161).

[71] قال الإمام الصادق علیه السلام: من وجد برد حبّنا على قلبه. فلیکثر الدعاء لُامّه.

فإنّها لم تخن أباه‏

( معانی الأخبار ص 161).

[72] عن أبی عبداللَّه علیه السلام قال: قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله:( إنّ) الولد الصالح ریحانة من ریاحین الجنّة ( الکافی ج 6 ص 3 و من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 309 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 471 و النوادر للسیّد فضل اللَّه الراوندی- علیه الرحمة- ص 94).

مابین القوسین ذکر فی الکافی و لم یذکر فی باقی المصادر. فی النوادر: ریحان.

[73] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: ریح الولد من ریح الجنّة

( روضة الواعظین ج 2 ص 245).

[74] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من سعادة الرجل: الولد الصالح‏ ( الکافی ج 6 ص 3).

قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من سعادة المرء المسلم ... الولد الصالح‏ ( مستدرک الوسائل ج 15 ص 113).( راجع: مکارم الأخلاق ج 1 ص 273).

[75] ( قال الإمام الصادق علیه السلام): ثلاثة من السعادة: الزوجة المؤاتیة. والأولاد البارّون. والرجل یرزق معیشته ببلده. یغدو إلى أهله ویروح‏ ( الکافی ج 5 ص 258).

 ( قال الإمام الصادق علیه السلام): ثلاث هنّ من السعادة: الزوجة المؤاتیة. والولد البارّ.

والرجل یرزق معیشة. یغدو على إصلاحها. و یروح إلى عیاله‏

( الأمالی للشیخ الطوسی- علیه الرحمة- ص 303 المجلس 11).

( قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله): أربع من سعادة المرء: زوجة صالحة ووُلدٌ أبرار. وخلطاء صالحون. ومعیشة فی بلده‏

( جامع الأخبار ص 285 الفصل 62).

( قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله): من سعادة المرء: الخلطاء الصالحون والولد البارّ. والزوجة المؤاتیة.

وأن یرزق معیشته فی بلدته‏

( الجعفریات ص 319).

[76] قال الإمام الکاظم علیه السلام: سعد امروء- لم یمت- حتّى یرى خلفاً من نفسه‏ ( الکافی ج 6 ص 4 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 477). قال الإمام الصادق علیه السلام: سعد امروء لم یمت حتّى یرى خلفه‏ من بعده‏ ( الخصال ص 27).

[77] قال أمیر المؤمنین علیه السلام: الولد الصلاح أجمل الذکرین‏ ( غرر الحکم).

[78] ( قال الإمام الرضا علیه السلام): إنّ اللَّه تبارک و تعالى إذا أراد بعبد خیراً لم یمته حتّى یریه الخلف‏

( من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 309 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 472).

الخلف- بالتحریک-: الولد الصالح( نقلًا عن هامش الخصال).

قال الإمام الصادق علیه السلام: ثلاثة أشیاء فی کلّ زمان عزیزة. و هی: الإخاء فی اللَّه تعالى.

و الزوجة الصالحة الألیفة. تعینه فی دین اللَّه عزّ وجلّ.

و ولد رشید.

و من وجد الثلاثة. فقد أصاب خیر الدارین. و الحظّ الأوفر من الدنیا و الآخرة

( مصباح الشریعة ص 150).

[79] ( 1)-

قال الإمام الصادق علیه السلام: الولد الصالح میراث اللَّه- من المؤمنین- إذا قبضه‏

( مشکاة الأنوار ج 2 ص 219 و بحار الأنوار ج 79 ص 124).

فی مشکاة الأنوار:- من المؤمن-.

قال العلّامة المجلسی- علیه الرحمة- فی شرح هذا الحدیث الشریف هکذا:

الظاهر إنّ الضمیر فی- قبضه- راجع إلى المؤمنین.

أی: ما یصل إلى اللَّه ممّا یخلفه المؤمن- من أهله و ماله و ولده- الولد الصالح لأنه ینفع لدین اللَّه واحیاء شریعته.

و یحتمل کون الضمیر راجعاً إلى الولد- کما فهمه الأکثر-.

و لا یخفى بعده.

إذ المیراث إنّما یطلق على ما یبقى بعد الموت.

و- أیضاً- التقید بالولد الصالح لا یناسب هذا المعنى( بحار الأنوار ج 79 ص 124).

[80] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: خمسة فی قبورهم و ثوابهم یجری إلى دیوانهم: من غرس نخلًا. و من حفر بئراً. و من بنی للَّه‏مسجداً. و من کتب مصحفاً. و من خلّف ابناً صالحاً

( جامع الأخبار ص 283 الفصل 62 تحقیق ونشر مؤسّسة آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث تحت إشراف سماحة العلّامة حجّة الإسلام و المسلمین الحاج السیّد جواد الحسینی الشهرستانی- دامت برکاته-).

[81] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: مرّ عیسى ابن مریم علیه السلام ب قبر- یعذّب صاحبه-. ثمّ مرّ- به- من قابل. فإذا- هو- لا یعذّب. فقال:- یا ربّ- مررت بهذا القبر- عام أوّل- فکان یعذّب. و مررت- به- العام. فإذاً هو لیس یعذّب؟

فأوحى اللَّه إلیه: إنّه أدرک له ولد صالح. فأصلح طریقاً. وآوى یتیماً. فلهذا غفرت- له- بما فعل ابنه‏ ( الکافى ج 6 ص 3 الأمالی للشیخ الصدوق علیه الرحمة ص 603).

( راجع: روضة الواعظین ج 2 ص 376 و عوالی اللئالی ج 3 ص 284 و عدّة الداعی ص 86).

[82] روى: انّ من مات بلا خلف فکأنّ لم یکن فی الناس. و من مات وله خلف- فکأنّ لم یمت‏

( من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 309 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 472).

[83] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: میراث اللَّه عزّ وجلّ من عبده المؤمن ولد یعبده- من بعده- ...

( الکافی ج 6 ص 4 و عدّة الداعی ص 87).

قال الإمام الصادق علیه السلام: میراث اللَّه تعالى من عبده المؤمن- إذا مات- ولد یعبده‏

( عوالی اللئالی ج 3 ص 284).

[84] قال أمیرالمؤمنین علیه السلام: ... سألت ربّی ولداً مطیعین للَّه. خائفین و جلین منه.

حتّى إذا نظرت إلیه- و هو مطیع للَّه- قرّت به عینی‏

( المناقب ج 3 ص 431)

فی بحار الأنوار ج 101 ص 98: أولاداً.

[85] قال الإمام السجّاد علیه السلام: من سعادة الرجل أن یکون له وُلد یستعین بهم‏

( الکافی ج 6 ص 2).

( قال الإمام السجّاد علیه السلام):( إنّ) من سعادة المرء أن یکون متجره فی بلده.

و یکون خلطاؤه صالحین.

و یکون له وُلد یستعین بهم‏

( الکافی ج 5 ص 257 و من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 99 والخصال ص 159).

مابین القوسین لم یذکر فی الخصال.

فی الفقیه و الخصال: بلاده.

فی الفقیه: أولاد.

[86] قال أمیرالمؤمنین علیه السلام: أربعة لا ترد لهم دعوة: الإمام العادل لرعیته.

و الوالد البارّ لولده.

و الولد البارّ لوالده.

و المظلوم.

یقول اللَّه عزّ إسمه:- و عزّتی و جلالی- لأنتصرنّ لک- و لو بعد حین-

( الإرشاد للشیخ المفید- علیه الرحمة- ج 1 ص 304).

[87] قال الإمام السجّاد علیه السلام: نعم الشی‏ء الولد.

إن عاش فدعاء حاضر.

وإن مات. فشفیع سابق‏

( مستدرک الوسائل ج 15 ص 112).

[88] قال الإمام الباقر علیه السلام: خمس دعوات لا یحجبن عن الربّ عزّ و جلّ: دعوة الإمام المقسط.

و دعوة المظلوم. یقول اللَّه عزّ وجلّ: لأنتقمنّ لک- و لو بعد حین

و( دعوة)

*الولد الصالح لوالدیه. و( دعوة)

*الوالد الصالح لولده.

و دعوة المؤمن لأخیه- بظهر الغیب-. فیقول: و لک مثله‏

( الکافی ج 2 ص 509 و مکارم الأخلاق ج 2 ص 19 و عدّة الداعی ص 131).* ما بین القوسین لم یذکر فی عدّة الداعی.

[89] قال الإمام الصادق علیه السلام: ستّة لا یحجب لهم- عن اللَّه- دعوة: الإمام المقسط.

و الوالد البارّ لولده. و الولد الصالح لوالده. و المؤمن لأخیه- بظهر الغیب

و المظلوم. یقول اللَّه: لأنتقمنّ لک- و لو بعد حین

و الفقیر المنعم علیه- إذا کان مؤمناً-

( معدن الجواهر للشیخ الکراجکى- علیه الرحمة- ص 55 و مستدرک الوسائل ج 5 ص 256 و بحار الأنوار ج 90 ص 360).

[90] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: خیر ما یخلف الرجل- من بعده- ثلاث: ولد صالح یدعو له.

و صدقة تجری- یبلغه أجرها

و علم یعمل به من بعده‏

( منیة المرید ص 103).

[91] عن معاویة بن عمّار قال: قلت لأبی عبداللَّه علیه السلام: ما یلحق الرجل- بعد موته-؟

فقال علیه السلام: سنّة سنّها- یعمل بها بعد موته-. فیکون له أجر من عمل بها- من غیر أن ینتقص من اجورهم شی‏ء

و الصدقة الجاریة تجری من بعده.

و الولد الصالح یدعو لوالدیه بعد موتهما.

و یحجّ و یتصدّق عنهما. و یعتق و یصوم و یصلّی عنهما ...

( الکافی ج 7 ص 57).

[92] قال الإمام الصادق علیه السلام: لیس یتبع الرجل- بعد موته- من الأجر إلّاثلاث خصال:

صدقة أجراها فی حیاته. فهی تجری بعد موته.

و سنّة هدى سنّها. فهی یعمل بها بعد موته.

أو ولد صالح یدعو له‏

( الکافی ج 7 ص 56).

( وفی حدیث آخر هکذا): و صدقة مبتولة لا تورث.

أو سنّة هدى یعمل بها- بعده-

الکافی ج 7 ص 56).

قال الإمام الصادق علیه السلام: لیس یتبع الرجل- بعد موته- من الأجر إلّاثلاث خصال:

صدقة أجراها فی حیاته. فهی تجری له بعد وفاته.

أو ولد صالح یدعو له.

أو سنّة هدى استنّها. فهی یعمل بها بعده‏

( دعائم الإسلام ج 2 ص 340).

قال الإمام الصادق علیه السلام: لا یتبع الرجل- بعد موته- إلّاثلاث خصال:

صدقة أجراها اللَّه له فی حیاته. فهی تجری له بعد موته.

و سنّة هدى یعمل بها.

و ولد صالح یدعو له‏

( تحف العقول ص 363).

قال الإمام الصادق علیه السلام: لا یتبع الرجل- بعد موته- إلّاثلاث خصال:

صدقة أجراها للَّه‏فی حیاته. فهی تجری له بعد موته.

و سنّة هدى سنّها. فهی یعمل بها بعد وفاته.

و ولد صالح یدعو له‏

( الکافی ج 7 ص 56).

قال الإمام الصادق علیه السلام: لیس یتبع المیّت- بعد موته- من الأجر إلّاثلاث خصال:

صدقة أجراها فی حیاته. فهی تجری بعد موته.

و سنّة هو سنّها. فهی یعمل بها بعد موته.

أو ولد صالح یدعو له‏

( تهذیب الأحکام ج 9 ص 269).

قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: خیر ما یخلف الرجل- من بعده- ثلاث: ولد صالح یدعو له.

و صدقة تجری. یبلغه أجرها.

و علم یعمل به من بعده‏

( منیة المرید ص 103).

[93] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: إذا مات ابن آدم انقطع عمله إلّاعن* ثلاث‏

ولد صالح یدعو له.

و علم ینتفع به( بعد موته)

و صدقة جاریة

( جامع الأخبار ص 283 و عوالی اللئالی ج 1 ص 97 و ج 3 ص 260).

* فی عوالی اللئالی ج 1 و 3: من.

فی عوالی اللئالی ج 3: ثلاثة.

مابین القوسین لم یذکر فی جامع الأخبار و عوالی اللئالی ج 1.

قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: إذا مات ابن آدم انقطع عمله إلّامن ثلاث: صدقة جاریة.

أو علم ینتفع به.

أو ولد صالح یدعو له‏

( منیة المرید ص 103).

قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: إذا مات الإنسان انقطع عمله إلّامن ثلاث: علم ینتفع به.

أو صدقة تجری له.

أو ولد صالح یدعو له‏

( روضة الواعظین ج 1 ص 52).

قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: إذا مات المؤمن انقطع عمله إلّامن ثلاث: صدقة جاریة.

أو علم ینتفع به.

أو ولد صالح یدعو له‏

( عوالی اللئالی ج 2 ص 153).

قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: إذا مات الرجل انقطع عمله إلّامن ثلاث: صدقة جاریة.

و علم ینتفع به.

و ولد صالح یدعو له‏

( إرشاد القلوب ج 1 ص 46).

قال أمیرالمؤمنین علیه السلام: إذا مات الإنسان انقطع عنه عمله إلّامن ثلاث: صدقة جاریة.

و علم علّمه الناس. فإنتفعوا به.

و ولد صالح یدعو له‏

( شرح نهج البلاغة لإبن أبی الحدید ج 20 ص 258).

[94] قال الإمام الصادق علیه السلام: ستّ خصال ینتفع بها المؤمن( من)

*بعد موته: ولد صالح یستغفر له. و مصحف یقرء منه‏

و قلیب یحفره. و غرس یغرسه.

و صدقة ماء یجریه. و سنّة حسنّة یؤخذ بها بعده‏

( الأمالی للشیخ الصدوق- علیه الرحمة- ص 232 المجلس 32 والخصال ص 323).

* مابین القوسین لم یذکر فی الخصال. فی الخصال: یقرء فیه.

قال الإمام الصادق علیه السلام: ستّة تلحق المؤمن- بعد وفاته-: ولد یستغفر له‏

.و مصحف یخلّفه. و غرس یغرسه. و قلیب یحفره. و صدقة یجریها.

و سنّة یؤخذ بها من بعده‏

( الکافی ج 7 ص 57 و عوالی اللئالی ج 3 ص 260).

فی من لا یحضره الفقیه ج 1 ص 117 هکذا: یلحقن المؤمن- بعد وفاته-.

( وفی روایة اخرى): ولد صالح یستغفر له( الکافی ج 7 ص 56).

فی عوالی اللئالی: و بئر یحفره. وفی الفقیه ج 4 ص 182: و بئر یحفرها.

و فی الفقیه ج 1 هکذا: و صدقة ماء یجریه ...

قال العلماء: المراد بالصدقة الجاریة: الوقف( عوالی اللئالی ج 3 ص 260).

[95] قال الإمام الصادق علیه السلام: لیس یتبع الرجل بعد موته( من الأجر)

*إلّاثلاث خصال:

صدقة أجراها فی حیاته. فهی تجری بعد موته.

و سنة هدى. سنّها. فهی یعمل بها بعد موته.

و ولد صالح یستغفر له‏

( الأمالی للشیخ الصدوق- علیه الرحمة- ص 87 المجلس 9 و الخصال ص 151 و عوالی اللئالی ج 3 ص 260 و روضة الواعظین ج 2 ص 504).

ما بین القوسین لم یذکر فی عوالی اللئالی.

فی الخصال و عوالی اللئالی هکذا: بعد موته إلى یوم القیامة- صدقة موقوفة لا تورّث-.

و فی عوالی اللئالی بدون کلمة: صدقة.

فی الخصال و العوالی هکذا: أو سنّة هدى سنّها. فکان یعمل بها. و عمل بها- من بعده- غیره.

و فی عوالی اللئالی بدون کلمة: غیره.

فی الخصال و عوالی اللئالی: أو.

[96] قال الإمام الصادق علیه السلام: خیر ما یخلف الرجل- بعده- ثلاثة:

ولد بارّ. یستغفر له.

و سنّة خیر یقتدى- به- فیها.

و صدقة تجری من بعده‏

( الأمالی للشیخ الطوسی- علیه الرحمة- ص 237 المجلس 9).

[97] قال الإمام الصادق علیه السلام: میراث اللَّه من عبده- المؤمن- ولد صالح‏

یستغفر له‏

( مکارم الأخلاق ج 1 ص 471 و من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 309).

فی من لا یحضره الفقیه: الولد الصالح.

[98] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: الولد کبد المؤمن.

إن مات- قبله- صار شفیعاً له.

و إن مات- بعده- یستغفر له.

فیغفر اللَّه له‏

( عوالی اللئالی ج 1 ص 270).

[99] عن أبی عبداللَّه علیه السلام قال: قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من قبّل ولده کتب اللَّه عزّ وجلّ له حسنة.

و من فرّحه. فرّحه اللَّه یوم القیامة.

و من علّمه القرآن. دعی بالأبوین. فیکسیان حلّتین یضی‏ء من نورهما وجوه أهل الجنّة

( الکافی ج 6 ص 49).

( راجع: عدّه الداعی ص 88).

[100] قال أمیرالمؤمنین علیه السلام: و حقّ الولد على الوالد أن:

یحسّن اسمه.

و یحسّن أدبه.

و یعلّمه القرآن‏

( شرح نهج البلاغة لإبن أبی الحدید ج 19 ص 365).

[101] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: وإنّ والدیّ القارئ. لیتوجّان بتاج الکرامة.

یضی‏ء نوره من میسرة عشرة آلاف سنة.

و یکسیان حلّة. لا یقوم لأقلّ سلک منها مائة ألف ضعف ما فی الدنیا. بما یشتمل علیه من خیراتها.

ثمّ یعطى- هذا القارئ- الملک بیمینه- فی کتاب-. و الخُلد بشماله- فی کتاب

یقرء من کتابه بیمینه: قد جعلت من أفاضل ملوک الجنان.

و من رفقاء محمّد سیّد الأنبیاء. و علیّ خیر الأوصیاء. والأئمّة من بعدهما. سادة الأتقیاء.

و یقرء من کتابه بشماله: قد أمنت الزوال. والانتقال عن هذا الملک. و أعذت من الموت والأسقام.

و کفیت الأمراض والأعلال. و جنبت حسد الحاسدین. و کید الکائدین.

ثمّ یقال له: أقرء. وارق. و منزلک عند آخر آیة تقرؤها.

فإذا نظر والداه إلى حلّیتیهما و تاجیهما. قالا:- ربّنا- أنّى لنا هذا الشرف؟

و لم تبلغه أعمالنا؟

فقال لهما کرام ملائکة اللَّه- عن اللَّه عزّ وجل-: هذا لکما لتعلیمکما ولدکما القرآن‏

( التفسیر المنسوب إلى الإمام العسکری علیه السلام ص 60).

[102] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: إنّ هذا القرآن هو النور المبین. و الحبل المتین. و العروة الوثقى. والدرجة العلیا. والشفاء الأشفى. والفضیلة الکبرى. والسعادة العظمى.

من استضاء به. نوّره اللَّه. و من اعتقد به- فی اموره- عصمه اللَّه. و من تمسّک- به- أنقذه اللَّه.

و من لم یفارق أحکامه. رفعه اللَّه. و من استشفى- به- شفاه اللَّه.

و من آثره- على ما سواه- هداه اللَّه. و من طلب الهدى فی غیره أضلّه اللَّه.

و من جعله شعاره و دثاره أسعده اللَّه. و من جعله إمامه الّذی یقتدى به- و معوّله الّذی ینتهى إلیه- أدّاه اللَّه إلى جنّات النعیم. و العیش السلیم.

فلذلک قال: هدى. یعنی: هذا القرآن هدى. و بشرى للمؤمنین. یعنی: بشارة لهم فی الآخرة.

و ذلک أنّ القرآن یأتی یوم القیامة بالرجل الشاحب.

یقول لربّه عزّ وجلّ:- یا ربّ- هذا أظمأت نهاره. و أسهرت لیله. و قویت- فی رحمتک- طمعه. و فسحت فی مغفرتک أمله. فکن عند ظنّی- فیک- و ظنّه.

یقول اللَّه تعالى: أعطوه الملک بیمینه. و الخُلد بشماله. و أقرنوه بأزواجه من الحور العین.

و أکسوا والدیه حلّة لا تقوم لها الدنیا بما فیها.

فی نسخة: الشابّ.

فینظر إلیهما الخلائق. فیعظّمونهما.

و ینظران إلى أنفسهما. فیعجبان منها. و یقولان:- یا ربّنا- أنّى لنا هذه؟ و لم تبلغها أعمالنا؟

فیقول اللَّه تعالى: و مع هذا تاج الکرامة. لم یر مثله الراؤن. و لا یسمع بمثله السامعون.

و لا یتفکّر فی مثله المتفکّرون.

فیقال: هذا بتعلیمکما ولدکما القرآن. و تبصیر کما إیّاه بدین الإسلام.

و ریاضتکما إیّاه على حبّ محمّد رسول اللَّه و علیّ ولیّ اللَّه.

و تفقیهکما إیّاه بفقههما.

لأ نّهما اللذان لا یقبل اللَّه لأحد- إلّابولایتهما ومعاداة أعدائهما- عملًا. و إن کان مل‏ء ما بین الثرى إلى العرش ذهباً تصدّق به فی سبیل اللَّه.

فتلک من البشارات التی یبشّرون بها ...

( التفسیر المنسوب إلى الإمام العسکری علیه السلام ص 449).

عن أبی عبد اللَّه علیه السلام قال: قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: تعلّموا القرآن. فإنّه یأتی- یوم القیامة- صاحبه فی صورة شابّ جمیل. شاحب اللون.

فیقول له القرآن: أنا الّذی کنت أسهرت لیلک. وأظمأت هواجرک. وأجففت ریقک.

وأسلت دمعتک.

أؤول معک حیثما آلت.

و کلّ تاجر من وراء تجارته.

و أنا- الیوم- لک من وراء تجارة کلّ تاجر.

و سیأتیک کرامة من اللَّه عزّ وجلّ.

فأبشر.

فیؤتى بتاج فیوضع على رأسه.

و یعطى الأمان بیمینه.

والخُلد فی الجنان بیساره.

و یکسى حلّتین.

ثمّ یقال له: إقرأ. و ارقه.

فکلّما قرء آیة. صعد درجة.

و یکسى أبواه حلّتین- إن کانا مؤمنین

ثمّ یقال لهما: هذا لما علّمتماه القرآن‏

( الکافی ج 2 ص 603).

[103] قال الإمام الصادق علیه السلام: قرائة القرآن- فی المصحف- تخفّف العذاب عن الوالدین- و لو کانا کافرین-

( الکافی ج 2 ص 613).

قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من قرء القرآن فی المصحف خفّف اللَّه تعالى العذاب عن والدیه. و إن کانا مشرکین-

( مستدرک الوسائل ج 4 ص 269).

[104] قال الإمام الصادق علیه السلام: من قرء القرآن- فی المصحف- متّع ببصره.

و خفّف عن والدیه- و إن کانا کافرین-

( الکافی ج 2 ص 613).

قال الإمام الصادق علیه السلام: من قرء القرآن- من المصحف- متّعه اللَّه ببصره.

و خفّف عن والدیه- و إن کانا کافرین-

( المصباح للشیخ الکفعمی- علیه الرحمة- ص 604).

قال الإمام الصادق علیه السلام: من قرء فی المصحف- نظراً- متّع ببصره.

و خفّف عن والدیه( و إن کانا کافرین)

*( ثواب الأعمال ص 128 و الدعوات للشیخ الراوندی- علیه الرحمة- ص 197).* ما بین القوسین لم یذکر فی الدعوات.

قال الإمام الصادق علیه السلام: من قرء فی المصحف متّع ببصره.

و خفّف عن والدیه- و لو کانا کافرین-

( عدّة الداعی ص 290).

قال الإمام الصادق علیه السلام: من قرء القرآن- من المصحف- متّع ببصره.

و خفّف عن والدیه- و إن کانا کافرین-

( عوالی اللئالی ج 4 ص 23 و المصباح للشیخ الکفعمی- علیه الرحمة- ص 604 الفصل 39).

( قال الإمام السجّاد علیه السلام فی شأن قرائة القرآن): ... إقرؤه فی المصحف. فإنّه من قرأه- فی المصحف- متّع ببصره. و خفّف عن والدیه‏

( اعلام الدین ص 101).

[105] قال الإمام الصادق علیه السلام: من قرء- قل یا أیّها الکافرون-

و- قل هو اللَّه أحد- فی فریضة من الفرائض. غفر اللَّه له و لوالدیه و ما ولدا

.و إن کان شقیّاً. محی من دیوان الأشقیاء. و اثبت فی دیوان السعداء.

و أحیاه اللَّه سعیداً.

و أماته شهیداً.

و بعثه شهیداً

( ثواب الأعمال ص 155 واعلام الدین ص 385 و مکارم الأخلاق ج 2 ص 186).

فی مکارم الأخلاق: و ما ولد.

[106] قال الإمام الصادق علیه السلام: من قرء الجحد والتوحید فی فریضة من الفرائض.

غفر اللَّه له ولوالدیه‏

( المصباح للشیخ الکفعمی- علیه الرحمة- ص 602 الفصل 39).

یعنی: سوره قل یا أیّها الکافرون.

[107] ( قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله فی شأن سورة الإخلاص): ... من قرأها عشرین مرّة ... بورک علیه وعلى أهله و ولده و ماله.

... و من قرأها خمسمأة مرّة. غفر اللَّه له و لوالدیه ...

( المجتنى من الدعاء المجتبى ص 92).

[108] قال الإمام الصادق علیه السلام: من کان یؤمن باللَّه والیوم الآخر فلا یدع أن یقرء فی دبر الفریضة ب قل هو اللَّه أحد فإنّه من قرأها. جمع اللَّه له خیر الدنیا و الآخرة.

و غفر( اللَّه)

له و لوالدیه و ما ولدا

( الکافی ج 2 ص 622 و ثواب الأعمال ص 156 و مجمع البیان ج 10 ص 855 و جامع الأخبار ص 123 الفصل 22).

( راجع: عدّة الداعی ص 298).

مابین القوسین لم یذکر فی الکافی وجامع الأخبار.

[109] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: ... إنّ المؤمن إذا قرء القرآن نظر اللَّه إلیه بالرحمة.

و اعطاه بکلّ آیة ألف حور.

واعطاه بکلّ حرف نوراً على الصراط.

فإذا ختم القرآن اعطاه اللَّه ثواب ثلاثمائة وثلاثة عشر نبیّاً بلّغوا رسالات ربّهم.

و کأنّما قرء کلّ کتاب أنزل اللَّه على أنبیائه.

و حرّم اللَّه جسده على النار.

و لا یقوم من مقامه حتّى یغفر اللَّه له و لأبویه ...

( جامع الأخبار ص 113 الفصل 21).

[110] عن أبی‏عبداللَّه علیه السلام قال: قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من قتل دون عیاله فهو شهید

( تهذیب الأحکام ج 6 ص 173 باب: قتال المحارب و اللص).

( راجع: وسائل الشیعة ج 15 ص 119 باب: الدفاع عن النفس و الحریم و المال).

قال الإمام الباقر علیه السلام: إذا دخل علیک رجل یرید أهلک و عیالک و مالک. فأبدره بالضّربة- إن استطعت- فإنّ اللصّ محارب للَّه‏و لرسوله ...

( وسائل الشیعة ج 15 ص 119).

عن أبی مریم. عن أبی جعفر علیه السلام قال: قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: من قتل دون مظلمته فهو شهید.

ثمّ قال علیه السلام:- یا أبا مریم- هل تدری ما دون مظلمته؟

قلت:- جعلت فداک- الرجل یقتل دون أهله و دون ماله و أشباه ذلک.

فقال علیه السلام:- یا أبا مریم- إنّ من الفقه عرفان الحقّ‏

( الکافی ج 5 ص 52 و تهذیب الأحکام ج 6 ص الباب 78).

لعلّ المراد: أن الفقه من عرف مواضع القتال فی أمثال هذه. حتّى یحقّ له أن یتعرّض لذلک.

فربّما کان ترک التعرّض أولى و ألیق.

کما إذا تعرّض المحارب للمال- فحسب- دون النفس( نقلًا عن هامش الکافی).

[111] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: أکرموا أولادکم. و أحسنوا أدبهم یغفر لکم‏

( مکارم الأخلاق ج 1 ص 478 و بحار الأنوار ج 101 ص 95).

فی بحار الأنوار: آدابهم.

[112] قال أمیرالمؤمنین علیه السلام: من آوى الیتیم. و رحم الضعیف. و انفق على والدیه.

و رفق على ولده. و رفق بمملوکه. أدخله اللَّه تعالى فی رضوانه. و نشر علیه رحمته ...

( الجعفریّات ص 275 و مستدرک الوسائل ج 11 ص 171).

فی الجعفریّات: و ارتفق. و فی بعض المصادر: أشفق على والدیه.

فی الجعفریّات: و یسّر علیه.

[113] قال الإمام السجّاد علیه السلام: ... ما رفق أحد بأحد- فی الدنیا- إلّارفق اللَّه به یوم القیامة

( الخصال ص 111).

[114] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: نظر الوالد إلى ولده- حبّاً له- عبادة

( مستدرک الوسائل ج 15 ص 170).

[115] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: إذا نظر الوالد إلى ولده. ف سرّه کان للوالد عتق نسمة.

قیل:- یا رسول اللَّه- وإن نظر ثلاثمأة و ستّین نظرة؟

قال صلى الله علیه و آله: اللَّه تعالى أکبر

( روضة الواعظین ج 2 ص 245).

[116] قال الإمام الباقر علیه السلام: فإذا تعلّم الوضوء والصلاة غفر اللَّه عزّ وجلّ لوالدیه( إن شاء اللَّه تعالى)

( الأمالی للشیخ الصدوق- علیه الرحمة- ص 475 المجلس 61 و من لا یحضره الفقیه ج 1 ص 182 و الأمالی للشیخ الطوسی- علیه الرحمة- ص 434 المجلس ومکارم الأخلاق ج 1 ص 477 و تنبیه الخواطر ج 2 ص 21).

فی تنبیه الخواطر: فإذا علّم.

فی من لا یحضره الفقیه هکذا: غفر اللَّه عزّ وجلّ له و لوالدیه.

ما بین القوسین لم یذکر فی الأمالی للشیخ الطوسی- علیه الرحمة- و تنبیه الخواطر.

[117] قال الإمام الباقر علیه السلام: مرّوا صبیانکم بالصلاة إذا کانوا بنی سبع سنین ... ( الکافی ج 3 ص 409).

قال أمیرالمؤمنین علیه السلام: علّموا صبیانکم الصلاة. و خذوهم بها إذا بلغوا ثمان سنین‏ ( الخصال ص 626).

[118] براى اطّلاع از متن این حدیث شریف به صفحه 17 مراجعه فرمائید.

[119] عن زرارة قال: سمعت أبا عبداللَّه علیه السلام یقول: ثلاثة أن یعملهنّ المؤمن کانت زیادة فی عمره و بقاء النعمة علیه.

فقلت: و ما هنّ؟

قال علیه السلام: تطویله فی رکوعه و سجوده فی صلاته.

و تطویله لجلوسه على طعامه. إذا أطعم على مائدته.

و اصطناعه المعروف إلى أهله‏

( الکافی ج 4 ص 49- 50).

[120] قال الإمام الصادق علیه السلام: من صدق لسانه. زکا عمله.

و من حسنت نیّته. زاد اللَّه عزّ وجلّ فی رزقه.

و من حسن برّه بأهله. زاد اللَّه فی عمره‏

( الکافی ج 8 ص 219 و الخصال ص 88 و اعلام الدین ص 151).

قال الإمام الصادق علیه السلام: من صدق لسانه زکى عمله. و من حسنت نیّته زید فی رزقه. و من حسن برّه بأهل بیته مدّ( له) فی عمره‏ ( الکافی ج 2 ص 105 و الأمالی للشیخ الطوسی- علیه الرحمة- ص 245 المجلس 9 و إرشاد القلوب ص 264 الباب 43).

فی الأمالی هکذا: بأهل بیته. زید فی عمره.

مابین القوسین لم یذکر فی إرشاد القلوب.

قال الإمام الصادق علیه السلام: من حسن برّه بأهله زید فی عمره‏

( اعلام الدین ص 304).

[121] قال الإمام الصادق علیه السلام: برّ الرجل بولده. برّه بوالدیه‏ ( من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 311 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 475).

[122] عن أبی طالب رفعه إلى أبی عبداللَّه علیه السلام قال: قال له رجل من الأنصار: من أبرّ؟

قال علیه السلام: والدیک.

قال: قد مضیا.

قال علیه السلام: برّ ولدک‏

( الکافی ج 6 ص 49).

[123]قال الإمام علیه السلام: إنّما سمّوا الأبرار. لأنّهم برّوا الآباء والأبناء

( الفقه المنسوب إلى الإمام الرضا علیه السلام ص 336 الباب 88 و مستدرک الوسائل ج 15 ص 170).

[124] أروى عن العالم علیه السلام: إنّه قال لرجل: ألک والدان؟

فقال: لا.

فقال علیه السلام: ألک ولد.

قال: نعم.

قال علیه السلام: برّ ولدک.

یحسب لک برّ والدیک‏

( الفقه المنسوب إلى الإمام الرضا علیه السلام ص 336 الباب 88 و بحار الأنوار ج 71 ص 77 و مستدرک الوسائل ج 15 ص 170).

[125] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: رحم اللَّه امرءاً أعان ولده على برّه ...

( روضة الواعظین ج 2 ص 242 و مشکاة الأنوار ج الفصل 14).

قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله رحم اللَّه من أعان ولده على برّه ...

( الکافی ج 6 ص 5 و تهذیب الأحکام ج 8 ص 187).

قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله رحم اللَّه من والداً أعان ولده على برّه‏

( ثواب الأعمال ص 221 و الأمالی للشیخ الصدوق- علیه الرحمة- ص 363 المجلس 48 و جامع الأخبار ص 284 و تنبیه الخواطر ج 2 ص 167 و جامع الأحادیث للشیخ جعفر بن أحمد القمّی- علیه الرحمة- ص 80).

قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله رحم اللَّه والداً أعان ولده على البر ...

( الفقه المنسوب إلى الإمام الرضا علیه السلام ص 336 الباب 88 و بحار الأنوار ج 71 ص 77 و مستدرک الوسائل ج 15 ص 168).

[126] عن أبی عبداللَّه علیه السلام قال: قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: رحم اللَّه والدین أعانا ولدهما على برّهما

( الکافی ج 6 ص 48 و تهذیب الأحکام ج 8 ص 186 الباب 5 و الجعفریّات ص 310).

قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: رحم اللَّه والدین حملا ولدهما على برّهما

( من لا یحضره الفقیه ج 4 ص 269 و مکارم الأخلاق ج 2 ص 335 و المواعظ ص 44).

[127] یعنی لازم است پدر و مادر- با حسن رفتار خود- کارى کنند تا فرزندشان به نیکى کردن به آنها تشویق و ترغیب گردد.

و نباید آنها فرزند را به سختى و زحمت بیاندازند و خواسته‏هائى که خارج از توان مى‏باشد از او توقّع داشته باشند.

زیرا این رفتارهاى نابجا و توقّعات بیجا. فرزند را از ادامه نیکى کردن به والدین دلسرد مى‏کند.

[128] موسوى جزایرى، سید هاشم، پدران و مادران رحمت شده و پدران و مادران نفرین شده، 1جلد، ناجى جزایرى - قم، چاپ: سوم، 1390 ه.ش.

[129] قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: إنّ هذا القرآن هو النور المبین. و الحبل المتین. و العروة الوثقى. والدرجة العلیا. والشفاء الأشفى. والفضیلة الکبرى. والسعادة العظمى.

من استضاء به. نوّره اللَّه. و من اعتقد به- فی اموره- عصمه اللَّه. و من تمسّک- به- أنقذه اللَّه.

و من لم یفارق أحکامه. رفعه اللَّه. و من استشفى- به- شفاه اللَّه.

و من آثره- على ما سواه- هداه اللَّه. و من طلب الهدى فی غیره أضلّه اللَّه.

و من جعله شعاره و دثاره أسعده اللَّه. و من جعله إمامه الّذی یقتدى به- و معوّله الّذی ینتهى إلیه- أدّاه اللَّه إلى جنّات النعیم. و العیش السلیم.

فلذلک قال: هدى. یعنی: هذا القرآن هدى. و بشرى للمؤمنین. یعنی: بشارة لهم فی الآخرة.

و ذلک أنّ القرآن یأتی یوم القیامة بالرجل الشاحب.

یقول لربّه عزّ وجلّ:- یا ربّ- هذا أظمأت نهاره. و أسهرت لیله. و قویت- فی رحمتک- طمعه. و فسحت فی مغفرتک أمله. فکن عند ظنّی- فیک- و ظنّه.

یقول اللَّه تعالى: أعطوه الملک بیمینه. و الخُلد بشماله. و أقرنوه بأزواجه من الحور العین.

و أکسوا والدیه حلّة لا تقوم لها الدنیا بما فیها.

فی نسخة: الشابّ.

فینظر إلیهما الخلائق. فیعظّمونهما.

و ینظران إلى أنفسهما. فیعجبان منها. و یقولان:- یا ربّنا- أنّى لنا هذه؟ و لم تبلغها أعمالنا؟

فیقول اللَّه تعالى: و مع هذا تاج الکرامة. لم یر مثله الراؤن. و لا یسمع بمثله السامعون.

و لا یتفکّر فی مثله المتفکّرون.

فیقال: هذا بتعلیمکما ولدکما القرآن. و تبصیر کما إیّاه بدین الإسلام.

و ریاضتکما إیّاه على حبّ محمّد رسول اللَّه و علیّ ولیّ اللَّه.

و تفقیهکما إیّاه بفقههما.

لأ نّهما اللذان لا یقبل اللَّه لأحد- إلّابولایتهما ومعاداة أعدائهما- عملًا. و إن کان مل‏ء ما بین الثرى إلى العرش ذهباً تصدّق به فی سبیل اللَّه.

فتلک من البشارات التی یبشّرون بها ...

( التفسیر المنسوب إلى الإمام العسکری علیه السلام ص 449).

عن أبی عبد اللَّه علیه السلام قال: قال رسول اللَّه صلى الله علیه و آله: تعلّموا القرآن. فإنّه یأتی- یوم القیامة- صاحبه فی صورة شابّ جمیل. شاحب اللون.

فیقول له القرآن: أنا الّذی کنت أسهرت لیلک. وأظمأت هواجرک. وأجففت ریقک.

وأسلت دمعتک.

أؤول معک حیثما آلت.

و کلّ تاجر من وراء تجارته.

و أنا- الیوم- لک من وراء تجارة کلّ تاجر.

و سیأتیک کرامة من اللَّه عزّ وجلّ.

فأبشر.

فیؤتى بتاج فیوضع على رأسه.

و یعطى الأمان بیمینه.

والخُلد فی الجنان بیساره.

و یکسى حلّتین.

ثمّ یقال له: إقرأ. و ارقه.

فکلّما قرء آیة. صعد درجة.

و یکسى أبواه حلّتین- إن کانا مؤمنین

ثمّ یقال لهما: هذا لما علّمتماه القرآن‏

( الکافی ج 2 ص 603).

[130] موسوى جزایرى، سید هاشم، پدران و مادران رحمت شده و پدران و مادران نفرین شده، 1جلد، ناجى جزایرى - قم، چاپ: سوم، 1390 ه.ش.