امام حسین علیهالسلام در جواب نامهای به یزید ـ که در آن از ایشان بدگویی شده بود ـ تنها آیه 41 سوره یونس را بدون هیچ توضیحی مرقوم کردند: «وَ إِنْ کَذَّبُوکَ فَقُلْ لی عَمَلی وَ لَکُمْ عَمَلُکُمْ أَنْتُمْ بَریئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَ أَنَا بَریءٌ مِمَّا تَعْمَلُون: و اگر تو را تکذیب کردند بگو: عمل من به من اختصاص دارد و عمل شما به شما اختصاص دارد؛ شما از آنچه من انجام مى دهم بیزارید و من از آنچه شما انجام مى دهید بیزارم». مواجهه با مخالف باید مواجههای استدلالی باشد و برای ابطال او یا اثبات خود، به دلیل روشن یا به تعبیر قرآن، «برهان» استناد شود؛ امروزه فضای مجازی و حقیقی ما پر از گفتگویهای طرفینی در موضوعات اختلافی است؛ حقیقت تلخ این است که بسیاری از ما در این گفتگوها، هیچ منطقی نداریم و صرفاً احساسی و هیجانی دادِ سخن میدهیم؛ امام با اشاره به این آیه شریفه به ما میآموزد که حتی در مواجهه با باطلترین افراد و اعتقادها ـ مثل یزید نابکار ـ اعتقاد او را نه با انفجار احساسات، بلکه با مطالبه منطقی دلیل رد کنیم. حال در مقابل منطق محکم این آیه، یزید میماند و اعمال و رفتارش تا با توصیف آنها برتری خود را نسبت به امام حسین علیهالسلام اثبات کند!
نویسنده : م.ش
نویسنده : م.ش