جذبه‌ های قرآنی امام حسین (ع)

باران، طراوت و شادابی با خود می‌آورد؛ وقتی با هوایی پاک و نسیمی دل‌نشین همراه شود، میزان رضایتمندی آدمی از آن بیشتر می‌شود و بهره بیشتری از آن می‌برد؛ نورها وقتی پشت به پشت هم می‌دهند و «نور علی نور» می‌شوند، روشن‌تر و روشن‌گر‌تر می‌گردند و این خاصیت همه خوبی‌ها است که وقتی به هم ضمیمه می‌شوند و در کنار هم قرار می‌گیرند، جذبه بیشتری پیدا می‌کنند و جمال بیشتری را جلوه‌گری می‌نمایند. امام حسین علیه‌السلام در کنار کتاب خدا «نور علی نور» است؛ شنیدن آیات الهی از زبان آن امام شهید و چشیدن طعم شیرین اندرزهای الهی ـ آنگاه‌که از وجود نازنین او ساطع می‌شود ـ موجب بیداری دل‌های مستعد و هوشیاری قلب‌های غفلت زده می‌گردد. عجیب نیست که مطابق نقل برخی از مقاتل، در شب عاشورا، 32 نفر از اصحاب سپاه عمر سعد با شنیدن صدای دل‌نشین تلاوت قرآن، از لب‌های نازنین آن امام، توبه کردند و به ایشان پیوستند و در میان سایر اصحاب امام به مقام بلند شهادت رسیدند. آری! امروز نیز می‌توان با مرور آیات کلام خدا که در میان کلمات امام حسین علیه‌السلام باقی‌مانده‌اند، از این چشمه پربرکت، به‌اندازه ظرف وجودی خود بهره بگیریم.

نویسنده : م.ش